Küçükken ölmekten çok korkardım. Ölüm uzak olsun isterdim, benden, sevdiklerimden. Oysa ölüm dünyada en hakiki şey, kaçamayacağımız bir gerçek. Bir gün ölümden, ölecek olmaktan, en sevdiklerim de dahil herkesin öleceğini bilmekten mutluluk duyacağım hiç aklıma gelmezdi. Küçükken insan ölümsüzlüğü hayal eder. Tecrübelenince iyi bir ölüm hayal ediyor.
Veysel sevdalısı toprağa dokunan, içimizde olabilecek en gerçekçi olanı. Görmüş, geçirmişimiz. Hayata hep yenik başlayıp ve bir ömrü hep yoksulluk ve yoksunlukla geçirenimiz. Lakin hakikati gören, erken fark edenimiz.
Veysel Şatıroğlu [kendi telinden]
Dünyada tükenmez murad var imiş
Dünyada tükenmez murad var imiş
Ne alanı gördüm ne murad gördüm
Meşakkatin adın murad koymuşlar
Dünyada ne lezzet ne tad gördüm
Ölüm var dünyada yok imiş murad
Günbegün artıyor türlü meşakkat
Kalmamış dünyada ehli kanaat
İnsanlar içinde çok fesat gördüm
Nusverani Adil nerede tahtı
Süleyman mührünü kimse bıraktı
Resulü Ekrem’in kanunu haktı
Her ömrün sonunda bir feryat gördüm
Var mıdır dünyaya gelip de kalan
Gülüp baştan başa muradın alan
Muradı maksudu hepsi yalan
Ölümü dünyada hakikat gördüm
Dönüyor bir dolap çarkı belirsiz
Çağlayan bir su var arkı belirsiz
Veysel neler satar narkı belirsiz
Ne müşteri gördüm ne hesap gördüm