— ÖZET — 

Savaşların tümü onulmaz yıkımlar ve yakıcı acıların yanı sıra cinsel şiddetten kaynaklı büyük travmalara yol açarlar. İşin acı tarafı, cinsel şiddet savaşların, iç savaşların, pogromların ve her türlü silahlı çatışmanın neredeyse ayrılmaz bir parçasıdır. Neredeyse tüm silahlı çatışmalar kadın ve çocukları hedef alır ve düşmanın kadınları ve çocuklarına cinsel saldırı kaçınılmazdır. Savaşlarda cinsel şiddetin, hegemonya mücadelesinin ve kazanan –düşmanın cinselliği dahil- her şeyi alır ilkesinin bir yansıması olarak, ortaya çıktığı anlaşılmaktadır.

Savaş tarihine bakıldığında, kadınlar talanın bir parçası olmuş ve tecavüz kazananın hakkı olarak meşru görülmüş ve cinsel faydalanma bir savaş ganimeti olarak düşünülmüştür. Zaferi katmerlendirmek, düşmanın onurunu kırmak ve düşmanı itaate zorlamak adına savaşlarda esir erkeklere de tecavüz edilmiştir. Bu durum, sadece basit bir cinsel arzu tatmini şeklinde açıklanamaz. Bu aynı zamanda düşmanın bedeni üzerinde egemenlik kurma, karşı tarafın bedenini sahiplenme ve elbette ki savaşın öcünü almaktır. Bu çalışma, savaşlarda ve silahlı çatışmalarda cinsel şiddetin failler açısından psikolojik yönünü ele almayı amaçlamaktadır. Savaşlarda cinsel şiddetin, bir öç alma aracı olması; savaş ganimeti olarak çocuk ve kadın bedeni üzerinde durulacaktır. Tecavüz ve şiddet üzerine psikoloji teorileri ile savaş dönemi şiddetin tarihi gözden geçirilecektir. Tarihsel olaylara, senkretik bir yaklaşımla psikoloji perspektifinden bakılacaktır.

— ABSTRACT —

Every war causes an extreme destruction parching pain and big traumas inflicted by sexual violence as well. Sexual violence seems to be an inseparable part of wars, civil wars, pogroms and every kind of armed conflict insofar as they involve the civilian population. Almost every armed conflict portrays women and children on target, and conflicting parties never hesitate to abuse women and children of the enemy side sexually. From this, it can be understood that sexual violence is a part of the struggle for hegemony and exemplifies the principle the winner takes all, including sexual immunity of the enemy.
In the history of war, sexual abuse of women was a significant part of plunder during wartime, and rape was legitimated as a right of the winner. Wartime sexual violence has been accepted as booty for the victorious. The captive men were assaulted sexually as well, to reassert the victory, to degrade the enemy’s honour, and to guaranty the enemy’s obedience. This phenomenon cannot be explained with reference only to the conflicting parties’ sexual desire. One must also take into account that it is a way to establish hegemony over the enemy, a kind of appropriation of the enemy’s body, and also an act of total revenge for the war. It is not easy to account for instances of wartime sexual violence if its basis in power relations is excluded. This paper aims to link the psychological basis of wartime sexual violence to asymmetrical power relations associated with conflicts. We are going to emphasize rape as a form of revenge, and women/children’s bodies as war loot in clarifying this basis of wartime sexual violence. This paper will be a kind of review of psychological theories on rape and violence, and a historical review of wartime violence. A syncretic approach will be adopted to explain historical events, using a physiological perspective.