Devletin Suç İhdas Etme ve Cezalandırma Yetkisinin Sınırı [Doktora tezi]

Veysel Dinler

Danışman: Doç.Dr. Yüksel Metin

Jüri Üyeleri: Doç.Dr. Yüksel Metin, Prof.Dr. Faruk Turhan, Prof.Dr. Veli Özer Özbek, Doç.Dr. Uysal Kerman, Doç.Dr. Yakup Altan

Savunma Tarihi: 11 Ekim 2013 Oybirliği

dinlerv@gmail.com

Tezi indir / Download dissertation

YÖK Tez no: 339334

kapak_(1)

Veysel Dinler, Devletin Suç İhdas Etme ve Cezalandırma Yetkisinin Sınırı, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Isparta, 2013. (yayınlanmamış doktora tezi)

— ÖZET — 

Devletin suç ihdas etme ve cezalandırma yetkisi, devlet egemenliğinin bir sonucudur. Devletin ortaya çıkışıyla başlayan cezalandırma yetkisinin tekeli günümüzde de devam etmektedir. Bununla birlikte tarihsel süreçte egemenlik anlayışındaki değişim cezalandırma yetkisinin kullanımını da etkilemiştir. Bugün devlet sınırsız bir egemenliğin sahibi olmadığı gibi, cezalandırma yetkisi de sınırsız değildir. Devletin suç ihdas etme ve cezalandırma yetkisinin sınırı, öncelikle onun yetkilerini sınırlayan kurumlarla ilgilidir. Aydınlanma Çağında ortaya çıkan anayasacılık hareketine kadar hakim olan mutlak ve sınırsız egemenlik anlayışı, devletin cezalandırma yetkisinin sınırlanabileceği düşüncesini engellemekteydi. Anayasacılıkla birlikte bütün devlet organlarını bağlayan üst normların kabulü, kuvvetler ayrılığı, hukuk devleti ilkesinin benimsenmesi ve insan haklarının bütün insanlığın bir ortak değeri olarak belirmesi, devlet iktidarının, özelde de cezalandırma yetkisinin sınırlandırılması düşüncesini ortaya çıkarmıştır. Öte yandan her geçen gün giderek yoğunlaşan uluslararası ilişkiler ağı, devletlerin uluslararası yükümlülükleri, devlet ortaklıkları, uluslararası hukuk kuruluşları ?kadiri mutlak? devlet anlayışını sonlandırarak, egemenliğe uluslararası sınırlar getirmiştir. Egemenlikteki bu değişim ve sınırlanma, kendini cezalandırma yetkisinin kullanımında da göstermektedir. Cezalandırma yetkisinin sınırı öncelikle iç hukuktan kaynaklanmaktadır. Anayasal-hukuk devleti anlayışı, devlet iktidarını otolimitasyona uğratmakta ve anayasal ilkeler, yasama organının hangi eylemleri suç sayabileceğine, ne tür cezalar getirebileceğine bir çerçeve oluşturmaktadır. Anayasa yargısını kabul eden devletlerde de anayasa mahkemeleri, yasama organının çıkardığı ceza kanunlarının anayasa uygunluğunu denetleyerek anayasal sınırların uygulanmasını sağlamakta ve cezalandırma yetkisinin kullanımına bir oto-kontrol getirmektedir. Günümüzde suçların ve cezaların yasayla getirileceği ilkesinin sonu olarak yasama organının kanun yapımından kaynaklanan sınırları ile kanun yapım sürecindeki toplumsal ve siyasal etkiler, cezalandırma yetkisini etkileyen diğer unsurlar olmaktadır. Devletlerin günümüzde yoğun bir uluslararası ilişkiler ağının parçası olması, cezalandırma alanında da keyfi hareket etmesini engellemektedir. İnsan haklarının korunması artık sadece ulusal bir sorun olmayıp, insanlığın ortak bir sorunu haline gelmiştir. Uluslararası sözleşmelerle bazı suç tiplerini cezalandırmak, bazı yaptırım türlerini kullanmamak uluslararası bir yükümlülük haline gelmektedir. Avrupa Birliği gibi uluslararası örgütler kendi üyelerinin ceza kanunlarını denetlemekte ve Avrupa düzeyinde bir ceza hukuku standardı sağlamaya çalışmaktadır. Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi?nin vermiş olduğu kararlar iç hukukta yol gösterici olmaktadır. Küreselleşmeyle oluşan yeni suç tiplerinde, devletler ortak mücadele etmek zorunda kalmakta, devlet birçok konuda olduğu gibi, suç ve ceza ihdasındasında da tek başına karar verici olmaktan giderek çıkmaktadır. Sonuçta cezalandırma yetkisi bugün iç hukuktan ve uluslararası hukuktan kaynaklanan yükümlülükler ile sınırlı bir hal almıştır. Devletlerin cezalandırma yetkisini kullanmaktaki alanları giderek sınırlanmakta ve tek tipleşmektedir.

— ANAHTAR KELİMELER — 

ius puniendi, devletin cezalandırma yetkisi, cezalandırma yetkisinin sınırı, suç ihdasının sınırı, suç ve ceza siyaseti

The Limits to State Power in Criminalisation and Punishment

Dinler, V. (2013),  The Limits to State Power in Criminalisation and Punishment, Süleyman Demirel University, Institute of Social Sciences, Department of Public Administration, Isparta. (unpublished doctoral dissertation)

— ABSTRACT —

The criminalisation and punishment power of the state is the result of the state sovereignty. The monopoly of punishment power and coercion has existed from the establishment of the state and still continues even today. However, the use of punishment power has been affected by the change in perception of sovereignty. Today, state sovereignty is not fully unlimited. Therefore, there is no unlimited power to punish as well. The limits to state power in criminalisation and punishment (ius puniendi) are natural outcomes of the limited government idea. The concept of absolute sovereignty that has been dominant by the constitutionalism arised at the Age of Enlightenment, has not allowed the idea of the limited punishment. Constitutions providing separation of powers, rule of law, and protection of human rights have led to the limitation of state authority, especially in ius puniendi. On the other hand, increasing international relations, international laws obligating states, state associations, and international civic organizations redefine the perception of ?sovereignty? and set boundaries to state sovereignty. These limitations in sovereignty exhibit themselves at use of power in criminalisation and punishment. The limits of ius puniendi were initially based on domestic law. The rule of law limits the state authority, and constitutional principles frame the power of legislation for proscribing and punishment. The judicial review brings an auto control mechanism on legislation?s power to practice the constitutional principles. The legality principle commonly accepted in modern world also brings technical limits to the legislative power, and social and political attributions are other factors that affect the power to punish. States are becoming parts of an increasingly expanding international network at recent times. These partnerships inhibit them from exercising the arbitrary use of punishing power. Today, the protection of human rights is not only a case at national level but also a concern of international community. Through international conventions, nation states are obligated to a duty to criminalize some kind of offences and prohibit some kind of penalties. International and supranational organizations such as European Union control their members? use of the punishment power and get them required to adjust to the standards of such organization?s criminal law. International courts? decisions are also guidances for the nation states on policy making. The nation states have to work together on preventation of transnational crimes occurred with globalization. Therefore, nation states are not the unique policy makers on their own. In conclusion, the state?s power to punish is very limited by the obligations resulting from domestic and international law. The area of state?s power of punishment is being narrowed and the use of punishing power has also become monotypic in the world.

— KEY WORDS — 

ius puniendi, criminalization, power to punish, limits of power to punish, limits of criminalization, criminalization policy

— KAYNAKÇA / REFERENCES — 

İncele / Look

Kitaplar

Abel Souto, M., (2002), Teorías de la pena y límites al ius puniendi desde el Estado democrático, Dilex, Madrid.

Alacakaptan, U., (1958), İngiliz Ceza Hukukunda Suç ve Cezaların Kanuniliği Prensibi, Ajans-Türk Matbaası, Ankara.

Arıkan, R., (2004), Araştırma Teknikleri ve Rapor Hazırlama, 4. Baskı, Asil Yayınları, Ankara.

Arslan,  Z., (2005), Anayasa Teorisi, Seçkin Yayıncılık, Ankara.

Arslan, Z., (2005), Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinde Din Özgürlüğü, Liberal Düşünce Topluluğu, Ankara.

Artuk, M.E.; Gökçen, A. ve Yenidünya, C., (2012), Ceza Hukuku Genel Hükümler, 6. baskı, Adalet Yayınevi, Ankara.

Atalay, A.H., (1997), Uluslararası Hukukun Oluşumu: İlk Küreselleşme Dönemi 1492-1648, Göçebe Yayınları, İstanbul.

Avcı, M., (2008), Osmanlı Ceza Hukukuna Giriş, Mimoza Yayınevi, Konya.

Banks, C., (2013), Criminal Justice Ethics (Theory and Practice), 3. baskı, Sage Publications, London.

Beccaria, C., (2004), Suçlar ve Cezalar Hakkında, (çev. Sami Selçuk), İmge Kitabevi, Ankara.

Bloch, M., (1998), Feodal Toplum, (çev. Mehmet ali Kılıçbay), 3. Baskı, Opus Yayınları, Ankara.

Bozkurt, E., (2003), İnsan Haklarının Korunmasında Uluslararası Hukukun Rolü, Nobel Yayın, Ankara.

Centel, N., (2002), Türk Ceza Hukukuna Giriş, 2. baskı,Beta Kitap, İstanbul.

Centel, N.; Hamide, Z. ve Çakmut, Ö., (2011), Türk Ceza Hukukuna Giriş, 7. baskı, Beta Yayıncılık, İstanbul.

Chan, W. ve Mirchandani, K., (2007), Criminalizing Race, Criminalizing Poverty Welfare Fraud Enforcement in Canada, Fernwood Publishing, Nova Scotia.

Corman, L., (2000), Psikanaliz Açısından Çocuk Eğitimi, (çev. Hüsen Portakal), 2. baskı. Cem Yayınevi, İstanbul.

Coşkun,V., (2009), Ulus-Devletin Dönüşümü ve Meşruluk Sorunu, Liberte, Ankara.

Çınar, A.R., (2005), Türk Ceza Hukuknda Cezalar, Turhan Kitabevi, Ankara.

Demirbaş, T., (2001), Kriminoloji, Seçkin Yayınları, Ankara.

Dinçol, B., (2003), Eski Önasya Toplumlarında Suç Kavramı ve Ceza, Türk Eskiçağ Bilimleri Enstitüsü Yayınları, İstanbul.

Doğan, F.K., (2010), Cezanın Amacı ve Hapis Cezası, Legal, İstanbul.

Doğan, E., (2012), Hitit Hukuku Belleklerdeki “Kayıp”, 2. baskı, Fam Yayınları, İstanbul.

Doğru, O., (2004), Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi İçtihatları, C. 1, Legal Yayıncılık, İstanbul. (2004a)

Doğru, O., (2004), Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi İçtihatları, C. 2, Legal Yayıncılık, İstanbul. (2004b)

Dolu, O., (2010), Suç Teorileri (Teori Araştırma ve Uygulamada Kriminoloji), Seçkin Yayınları, Ankara.

Dönmezer, S., (1975), Ceza Hukuku Özel Kısım Genel adap ve Aile Düzenine Karşı Cürümler, 4. baskı, İÜHF Yayınları, İstanbul, 1975.

Dönmezer, S., (1984), Kriminoloji, 7. baskı, Filiz Kitabevi, İstanbul.

Dönmezer, S. ve Erman, S., (1997), Nazari ve Tatbiki Ceza Hukuku, C. 1, 13. baskı, Beta Yayınları, İstanbul.

Duff, R.A. ve diğ. (ed.), (2010), The Boundaries of the Criminal Law, Oxford University Press, Oxford.

Erdal, S., (2010), Uluslararası Ceza Mahkemesinin Devlet Egemenliğine Etkisi, Yetkin Yayınları, Ankara.

Erdem, M. R., (2004), Avrupa Birliği Hukuku’nun Üye Devletlerin Ceza ve Ceza Muhakemesi Hukukuna Etkileri, Seçkin, Ankara.

Erdoğan, M., (2007), Anayasa Hukuku, 4. baskı, Orion Yayınevi, Ankara.

Erdoğan, M.,  (2011), İnsan Hakları Teorisi ve Hukuku, 2. baskı, Orion Kitabevi, Ankara.

Escamilla, M.M.; Lorenzo, M.M. ve de Gante, M.V.M., (2012), Derecho Penal Introducción Teoría Jurídica Del Delito, Universidad Complutense de Madrid, Madrid.

Feinberg, J., (1987), The Moral Limits of the Criminal Law: Harm to Others, Oxford University Press, Oxford.

Feinberg, J., (1988), The Moral Limits of the Criminal Law: Offence to Others, Oxford University Press, Oxford.

Feinberg, J., (1989), The Moral Limits of the Criminal Law: Harm to Self, Oxford University Press, Oxford.

Feinberg, J., (1990), The Moral Limits of the Criminal Law: Harmless Wrongdoing, Oxford University Press, Oxford.

von Feuerbach, P.J.A.R., (1812), Lehrbuch des gemeinen in Deutschland gültigen peinlichen Rechts, (elektronik kaynak için bkz. http://books.google.com.tr/ books?id=5RgeAAAAMAAJ&printsec=frontcover&hl=tr&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false.

Foucault, M., (1992), Hapishanenin Doğuşu, (çev. Mehmet Ali Kılıçbay), İmge Kitabevi, Ankara.

Gardner, T.J. ve Anderson, T.M., (2011), Criminal Law, 11. Baskı, Wadsworth, New York.

Garland, N.M., (2012), Criminal Law for the Criminal Justice Professional, 3. baskı, McGraw Hill, New York.

Göze, A., (2009), Siyasal Düşünceler ve Yönetimler, 12. baskı, Beta, İstanbul.

Gözler, K., (1998), Kurucu İktidar, Ekin Kitabevi, Bursa.

Gözler, K.,  (1999), Anayasa Hukukunun Metodolojisi, 2. baskı, Ekin Kitabevi, Bursa.

Gözler, K., (2000), Türk Anayasa Hukuku, Ekin Kitabevi, Bursa.

Gözler, K., (2007), Devletin Genel Teorisi, Ekin Kitabevi, Bursa.

Gözler, K., (2008), Hukuka Giriş, 5. baskı, Ekin Kitabevi, Bursa, 2008.

Gözler, K., (2011a) Anayasa Hukukunun Genel Teorisi, C. I, Ekin Kitabevi, Bursa.

Gözler, K., (2011b), Anayasa Hukukunun Genel Teorisi, C. II, Ekin Kitabevi, Bursa.

Gözübüyük, A.Ş., (2007), Açıklamalı Türk Anayasaları, 6. baskı, Turhan Kitabevi, Ankara.

Gözübüyük, A.Ş. ve Gölcüklü, F., (2011), Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Uygulaması, 9. baskı, Turhan Kitabevi, Ankara.

Gramatica, F., Toplumsal Savunma İlkeleri, (çev. Sami Selçuk), İmge Kitabevi, Ankara, 2005, 2. baskı.

Gül, C., (2010), İktidarın Sınırlandırılması ve Hukuk Devleti, Adalet Yayınevi, Ankara.

Güriz, A., (2009), Hukuk Başlangıcı, 12. baskı, Siyasal Kitabevi, Ankara.

Hafızoğulları, Z., (1996), Ceza normu Normatif Bir Yapı Olarak Ceza Hukuku Düzeni, 2. baskı, US-A Yayıncılık, Ankara.

Hafızoğulları, Z. ve Özen M., (2010), Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 2. baskı, US-A Yayıncılık, Ankara.

Hakeri, H., (2011), Ceza Hukuku Genel Hükümler, 10. baskı, Adalet Yayınevi, Ankara.

Hakyemez, Y.Ş., (2000) Militan Demokrasi Anlayışı ve 1982 Anayasası, Seçkin, Ankara.

Hakyemez, Y.Ş., (2004), Mutlak Monarşiden Günümüze Egemenlik Kavramı, Seçkin, Ankara.

Hakyemez, Y.Ş., (2009), Hukuk ve Siyaset Ekseninde Anayasa Mahkemesinin Yargısal Aktivizmi ve İnsan Hakları Anlayışı, Yetkin Yayınları, Ankara.

Hart, H.L.A.,  (2000), Hukuk, Özgürlük ve Ahlak,  (çev: Erol Öz), Dost Kitabevi, Ankara.

Hobbes, T., (1995), Leviathan, (çev. Semih Lim), 2. baskı, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.

von Humbold, W., (2004), Devlet Faaliyetinin Sınırları, (çev. Bahattin Seçilmişoğlu), Liberte, Ankara.

Husak, D., (2008), Overcriminalization: The Limits of the Criminal Law, Oxford University Press, Oxford.

Işıktaç, Y., (2009), Hukukun Kaynağı Olarak Örf ve Adet Hukuku, Filiz Kitabevi, İstanbul.

Işıktaç, Y. ve Metin, S., (2010), Hukuk Metodolojisi, 2. baskı, Filiz Kitabevi, İstanbul, 2010.

İçel, K. Ve Donay, S., (2005), Karşılaştırmalı ve Uygulamalı Ceza Hukuku (1. Kitap), 4. baskı, Beta Kitap, İstanbul.

İçli, T.G., (2007), Kriminoloji, 7. baskı, Seçkin Yayınları, Ankara.

Kaboğlu, İ.Ö., (1997), Anayasa Yargısı, 2. baskı, İmge Kitabevi, Ankara.

Kangal, Z.T., (2011), Kabahatler Hukuku, Oniki Levha Yayıncılık, İstanbul.

Kapani, M., (1996), İnsan Haklarının Uluslararası Boyutları, 3. baskı, Bilgi Yayınevi, Ankara.

Kapani, M., (1997), Politika Bilimine Giriş, 9. baskı, Bilgi Yayınevi, Ankara.

Karayalçın, Y., (1995), Hukukda Öğretim-Kaynaklar-Metod: Problem Çözme, 5. baskı, Banka ve Ticaret Hukuku Araştırma Enstitüsü Yayınları, Ankara.

Keskin, S., Zafer, H. ve Kocasakal, Ü. (çev.), (2001), Avrupa Birliğinin Finansal Çıkarlarının Korunmasına İlişkin Ceza Hukuku Kuralları (Corpus Juris), Seçkin, Ankara.

Kia, R.A., (2006), Moderniteden Postmaderniteye Egemenlik ve Hukuk, Beta, İstanbul.

Koçak, M., (2006), Batı’da ve Türkiye’de Egemenlik Anlayışının Değişimi Devlet ve Egemenlik (Eski Kavramlar-Yeni Anlamlar), Seçkin, Ankara.

Kutlu, M., (2001), Kuvvetler Ayrılığı, Seçkin Yayıncılık, Ankara.

Lauterwein, C.C., (2010), The Limits of Criminal Law (A Comparative Analysis of Approaches to Legal Theorizing), Ashgate Publishing, Surrey.

Locke, J., (2011), Two Treatises of Government, (http://www.efm.bris.ac.uk/het/locke /government.pdf, erişim tarihi: 21 Şubat 2011).

Locke, J., (2012), Yönetim Üzerine İkinci İnceleme (Sivil Yönetimin Gerçek Kökeni, Boyutu ve amacı Üzerine Bir Deneme), (çev. Fahri Bakırcı), 2. baskı, Ebabil Yayınları, Ankara.

Metin, Y., (2002), Ölçülülük İlkesi Karşılaştırmalı Bir Anayasa Hukuku İncelemesi, Seçkin Yayıncılık, Ankara.

Mill, J.S., (2003), Hürriyet Üstüne, (çev. Mehmet Osman Dostel), Liberal Düşünce Topluluğu, Ankara.

Montesquieu, (2008), Persian Letters, (çev. Margaret Mauldon), Oxford University Press, New York.

Montesquieu, (2011), Kanunların Ruhu Üzerine, (çev. Fehmi Baldaş), Hiperlink Yayınları, İstanbul.

More, T., (2010), Utopia, (çev. Sebahattin Eyüboğlu, Vedat Günyol ve Mina Urgan), 11. baskı, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul.

Muchembled, R., (1998), İşkenceler Zamanı Mutlak Krallar Devrinde İtaat (XV-XVIII. Yüzyıllar), (çev. Ali Berktay), Tümzamanlar Yayınları, İstanbul.

Otacı, C.,(2012),  Hukukun Laikleşme Serüveni, 2. baskı, Seçkin Yayınları, Ankara.

Önder, A., (1989a), Ceza Hukuku Genel Hükümler, C. 1, Beta Yayınevi, İstanbul.

Önder, A., (1989b), Ceza Hukuku Genel Hükümler, C. 3, Beta Yayınevi, İstanbul.

Önder, A., (1992), Ceza Hukuku Dersleri, Filiz Kitabevi, İstanbul.

Özbek, V.Ö., (1999),  Ceza Hukukunda Suçtan Doğan Mağduriyetin Giderilmesi, Seçkin Yayınevi, Ankara.

Özbek, V.Ö., (2009), Müstehcenlik Suçu (TCK m. 226), Seçkin Yayıncılık, Ankara.

Özbek, V.Ö. ve diğ., (2012), Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, 3. baskı, Seçkin, Ankara.

Özkorkut, N.Ü., (2009), Türk Hukuk Tarihinde Zina Suçu, Siyasal Kitabevi, Ankara.

Patterson, T.E., (2005), The American Democracy, 7. baskı, McGrawHill, New York.

Pazarcı, H., (2004), Uluslararası Hukuk, 2. baskı, Turhan Kitabevi, Ankara.

Peršak, N., (2010), Criminalising Harmful Conduct (The Harm Principle, its Limits and Contential Counterparts), Springer.

Pisapia, G.D., (1971), İtalyan Ceza Hukuku Müesseseleri (Genel Kısım), (çev. Atıf Akgüç), Adalet Bakanlığı Yayınları, Ankara.

Rousseau, J.J., (2010), Toplum Sözleşmesi, (çev. Vedat Günyol), 6. baskı, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları,  İstanbul.

Schmitt, C., (2010), Siyasi İlahiyat Egemenlik Kuramı Üzerine Dört Bölüm, (çev. A. Emre Zeybekoğlu), 3. baskı, Dost Kitabevi, Ankara.

Scott, G.R., (2003), İşkencenin Tarihi, (çev. Hamide Koyukan), 2. baskı, Dost Kitabevi, Ankara.

Selçuk, S., (2004), Beccaria’nın İnsanlığa Bildirisi, İmge Kitabevi, Ankara.

Simester A.P. ve von Hirsch A., (2011), Crimes, Harms and Wrongs on the Principles of Criminalisation, Hart Publishing, Oregon.

Sokullu-Akıncı, F., (2013), Kriminoloji, 10. baskı, Beta Yayınları, İstanbul.

Soyaslan, D., (1990), Yürütme Organının Suç ve Ceza Koyma Yetkisi, Kazancı, Ankara.

Sunay, R., (2007), Tartışılan Egemenlik, Yetkin Yayınları, Ankara.

Şen, E.,(1998), 1962–1997 Anayasa Mahkemesi Kararlarında Ceza Hukuku, Beta, İstanbul.

Taner, T., (1949), Ceza Hukuku Umumi Kısım, Ahmet Sait Matbaası, İstanbul.

Tanilli, S., (1997), Uygarlık Tarihi, 10. baskı, Çağdaş Yayınları, İstanbul.

Tanör, B., (1994), Türkiye’nin İnsan Hakları Sorunu, 3. baskı, BDS Yayınları, İstanbul.

Tezcan, D. ve diğ. (çev.), (2003), Topluluğun Mali Çıkarlarının Cezai Koruması ve Avrupa Savcılığı Hakkında Yeşil Kitap, DEÜ Yayını, İzmir.

Tezcan, D. (çev.), (2002), Avrupa’da Düşünce Özgürlüğü Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 10. Maddesine İlişkin İçtihat, Etki Yayınları, y.y.

Tezcan, M., (1981), Kan Davaları Sosyal Antropolojik Yaklaşım, 2. baskı, AÜEF Yayınları, Ankara.

Teziç, E., (2009), Anayasa Hukuku, 13. baskı, Beta Yayınları, İstanbul.

Toku, N., (2003), John Locke ve Siyaset Felsefesi, Liberte, Ankara.

Toroslu, N., (2011), Ceza Hukuku Genel Kısım, 16. baskı, Savaş Yayınevi, Ankara.

Türcan, T., (2001), Devletin Egemenlik Unsuru ve Egemenlikten Kaynaklanan Yetkileri, Ankara Okulu Yayınları, Ankara.

Umur, Z., (1999), Romu Hukuku Ders Notları, 3. baskı, Beta Yayınları, İstanbul.

Uslu, C., (2011), Doğal Hukuk ve Doğal Haklar, İnsan Haklarının Felsefi Temelleri, 2. baskı, Liberte Yayınları, Ankara.

Uygun, O., (2002), Federal Devlet (Temel İlkeler Kurumlar ve Uygulama), 2. baskı, İtalik Yayınları, Ankara.

Ünver, Y., (2003a, )Ceza Hukukuyla Korunması Amaçlanan Hukuksal Değer, Seçkin, Ankara.

Wrage, N., (2009), Grenzen der staatlichen Strafgewalt, Peter Lang, Frankfurt.

Yalçın, İ., Tüm Yönleriyle Kabahatler Hukuku, Seçkin, Ankara, 2007.

Yüksel, S., (2012), Özel Yaşamın Bir Parçası Olarak Telekomünikasyon Yoluyla Yapılan İletişimin Gizliliğine Önleyici Denetimle Müdahale, Beta Yayınları, İstanbul.

Zabunoğlu, Y.K., (1963), Devlet Kudretinin Sınırlanması (Bir Hukuk ve Siyasal Bilim Problemi Olarak), Ajans Türk Matbaası, Ankara.

Zabounoğlu, Y.K., Kamu Hukukuna Giriş, Sevinç Matbaası, Ankara, 1973.

Zafer, H., (2011), Ceza Hukuku Genel Hükümler, 2. baskı, Beta Yayınları, İstanbul.

 

 

Makaleler

 

Alacakaptan, U., (1965-1966),  “Demokratik Anayasa ve Ceza Kanununun 141. ve 142’inci Maddeleri”, AÜHFD, C. 22-23, S. 1-4, ss. 3-20.

Algan, B., (2008), “The Brand New Version of Article 301 of Turkish Penal  Code and the Future of Freedom of Expression Cases in Turkey”, German Law Journal, Vol. 9, No. 12, ss. 2237–2251

Ambos, K., (2013), “Punishment without a Sovereign? The Ius Puniendi Issue of International Criminal Law: A First Contribution towards a Consistent Theory of International Criminal Law”, Oxford Journal of Legal Studies, Vol. 33, No. 2, ss. 293–315.

Amirthalingam, K., (2009), “Criminal Law and Private Spaces”, Regulating Deviance: The Redirecting of Criminalisation and the Futures of Criminal Law, (ed. Bernadette McSherry, Alan Norrie ve Simon Bronitt), Hart Publishing, Portland, ss. 185-212.

Arslan, Ç., (2004), “İnsan Ticareti Suçu (TCK md. 201/b)”, AÜHFD, C. 53, S. 4, ss. 19–83.

Arslan, Z., (2000),  “Devletin Hukuku, Hukuk Devleti ve Özgürlük Sarkacı”, Doğu Batı, S. 13, ss. 65-85.

Artuk M.E. ve Çınar, A.R., (2004), “Yeni Bir Ceza Kanunu Arayışları ve Adalet Alt Komisyonu Tasarısı Üzerine Düşünceler”, Türk Ceza Kanunu Reformu-II (Makaleler, Görüşler, Raporlar), (Ed. Teoman Ergül), TBB Yayınları, Ankara, ss. 37-84.

Aydın, Ö.D., (2004), “Ceza Hukuku’nun Çağdaş İlkeleri ve Avrupa Birliği Kriterleri Açısından Türk Ceza Kanunu”, TBB Dergisi, S. 53, ss. 63-140.

Başlar, K., (2007), “Anayasa Mahkemesinin Yasamanın Genelliği İlkesi ile İlgili Bir Kararının Düşündürdükleri”, Yasama Dergisi, S. 7, ss. 18-40.

Bayraktar, K., (2008), “Ceza Hukuku ve Siyaset”, Uğur Alacakaptan’a Armağan, C. 1, (der. M. Murat İnceoğlu), İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.

Bentham, J., (2011), “An Introduction to the Principles of Morals and Legislation”, Why Punish? How Much? A Reader on Punishment, (ed. Michael Tonry), Oxford University Press, ss. 51-70.

Bochia F., ve diğ., (2012), “Límites al Poder Punitivo del Estado”, http://www. fder.edu.uy/contenido/penal/monografia-criminologia.pdf.

Bodin, J., (2011),  “Devlet Üzerine Altı Kitap’tan Seçme Parçalar”, (çev. Özer Ozankaya), Batı’da Siyasal Düşünceler Tarihi Seçilmiş Yazılar, (der. Mete Tunçay), İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul, 4. Baskı, ss. 175-200.

Brunder, A., (2010), “The Wrong, the Bad, and the Wayward Liberalism’s mala in se”, http://www.cpl.law.cam.ac.uk/past_activities/2010.php.

Bulut, N., (2000), “Hak ve Özgürlüklerin Sınırlandırılma Nedeni Olarak Genel Ahlak” Erzincan Hukuk Fakültesi Dergisi, C.4, S.1–2, ss. 29–42.

Centel, N., (2001), “Cezanın Amacı ve Belirlenmesi”, Prof. Dr. Turhan Tûfan Yüce’ye Armağan, İzmir, ss. 337-372.

Chemerinsky, E., (2004), “The Constitution and Punishment”, Stanford Law Review, Vol. 56, No. 5,  ss. 1049-1080.

Cihan, E., (2004),  “Özek ve Çağdaş Ceza Hukuku Anlayışı”, Prof. Dr. Çetin Özek Armağanı, İstanbul, ss. 211-218.

Çetin, H., (2008), “İktidar ve Meşruiyet”, Siyaset, (ed. Mümtazer Türköne), Lotus yayınları, Ankara,  8. baskı, ss.35-69. 

Davutoğlu, A., (2003), “Küreselleşme ve AB-Türkiye İlişkileri Çerçevesinde Ulusal Egemenliğin Geleceği”, Anayasa Yargısı, S. 20, ss. 46–60.

Dinçol, A.M., (1990), “Hitit Yasalarının Ana Çizgileri ve Eski Önasya Hukuku İle Etkileşimi”, Anadolu Araştırmaları, S. 12, ss. 83–100.

Dinler, V., (2001), “İnsan Hakları İhlallerinde İdarenin Genel Sorumluluğu”, Polis Bilimleri Dergisi, C. 3, S. 3–4,  ss. 81–104.

Dinler, V., (2011). “The Problem of Punishing Unnatural Manner Obscenity”, 11th Congress of European Society of Criminology (Rethinking Crime and Punishment in Europe), Vilnius, 21-24 September 2011.

Diplock, L.J., (1979), “Devlet Yönetiminde Yargıya Düşen Görev”, (çev. Tuncer Karamustafaoğlu), Ankara Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 36, S. 1–4,  ss. 27-37.

Doğan, K., (2011), “Ceza Hukukunun Sınırlandırılması Eğilimi ve Anayasa”, Uluslararası Anayasa Kongresi Metinler Kitabı, C. 4, (ed. Murat Yanık–Hüseyin Özcan–Ahmet Akcan), İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları, ss. 254-260.

Dönmezer, S., (1986-1987), “Suç Siyaseti”, İstanbul Hukuk Fakültesi Mecmuası (Prof.Dr. Sulhi Dönmezer’e Armağan), C. 52, S. 1–4, ss. 1–33.

Duff, R. A. et al., (2010), “Introduction: The Boundaries of the Criminal Law”, The Boundaries of the Criminal Law, (ed. R. Antony Duff et al.), Oxford University Press, Oxford,  ss. 1-26.

Duguit, L., (2000), “Egemenlik ve Özgürlük”, (çev. Didem Köse, Sedef Koç), Devlet Kuramı, (der. Cemal Bali Akal), Dost Kitabevi, Ankara, ss. 379–400.

Dworkin, G., “Paternalism”, 1971, http://www.sjsu.edu/people/paul.bashaw/courses/ phil 186fall2012/s1/Paternalism.pdf, ss. 181-188.

Eğilmez, M.,  (2011), “Hitit Para Politikası”, http://www.mahfiegilmez.com/2011/12 /hitit-para-politikas.html. 18 Aralık 2011 Pazar

Elliot, M., (2004), “United Kingdom: Parliamentary sovereignty under pressure”, International Journal of Constitutional Law, Vol. 2, Is. 3,  ss. 545-554.

Erem, F., (1951), “Ceza Hukuku Bakımından Vicdan ve Din Hürriyeti”, AÜHFD, C. 8, S. 3-4, ss. 60-84.

Ergin, Ç., (2008), “Kamuoyu ve Baskı Grupları”, Siyaset, (ed. Mümtaz’er Türköne), Lotus Yayınları, Ankara, 8. baskı, ss. 315-343.

Eser A., (1966), “The Principle of “Harm” in the Concept of Crime A Comparative Analysis of the Criminally Protected Legal Interests” Duquesne University Law Review, No. 4, ss. 345–417.

Eser, A., (2007),  “Uluslararası Ceza Mahkemesinin Kurulması: Roma Statüsünün Ortaya Çıkışı ve Temel Özellikleri”, (çev. Faruk Turhan), Uluslararası Ceza Divanı, (ed. Feridun Yenisey), Arıkan Yayınları, İstanbul, ss. 3-35.

Farkas, Á., (2011), “Devletin Cezalandırma Yetkisinin Anayasal Sınırları”, Uluslararası Anayasa Kongresi Metinler Kitabı, C. 4, (ed. Murat Yanık–Hüseyin Özcan–Ahmet Akcan), İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları, (İngilizcesi: 173-185, Türkçesi: 187-199) .

Garland, D., (2011), “The Body and the State: How the State Controls and Protects the Body (Part II)”, Social Research: An International Quarterly, Vol. 78, No. 3, (Fall),  ss. 767-798.

Gaucet, M., (2000), “Anlam Borcu ve Devletin Kökenleri: İlkellerde Din ve Siyaset”, (çev. Ozan Erözden),  Devlet Kuramı,  (der. Cemal Bali Akal), Dost Kitabevi, Ankara, ss. 33–67.

Gomes, L.F., (2012), “Limites do “Jus Puniendi” e bases principiológicas do garantismo penal”, http:// www.egov.ufsc.br/portal/sites/default/files/anexos/13513-13514-1-PB.pdf.

Göçmen, Ö.K., (2012), “6352 Sayılı Kanun’un Karşılıksız Yararlanma Suçuna Etkileri”, Ankara Barosu Dergisi, Y. 70, S. 3, ss. 447-480.

Grots, S., (2008),“Die Grenzen der staatlichen Strafgewalt exemplifiziert am neuen Anti-Doping-Tatbestand”, Zeitschrift für das Juristische Studium, S. 3, ss. 243-255.

Gur-Arye, M., (2012),  “Human Dignity of ‘‘Offenders’’: A Limitation on Substantive Criminal Law”, Criminal Law and Philosophy, No. 6, ss. 187–205.

Gülmez, M., (1998), “İşkencenin Önlenmesi Avrupa Komitesi ve Türkiye’ye Yönelik Açık Bildirimleri”, Amme İdaresi Dergisi, C. 31, S. 1, ss. 13–44.

Hafızoğulları, Z., (1978), “Hukuk ve Ceza Hukuku Biliminin Konusu ve Sınırları Sorunu”, AÜHFD, C. 35, S. 1-4,  ss. 235-280.

Haque, A.A., (2007),“Lawrance v. Texas and the Limits of the Criminal Law”, Harvard Civil Rights-Civil Liberties Law Review, Vol. 42, No. 1, ss. 1-43.

Harduf, A.,(2012), “How Crimes should be Created: a Practical Theory of Criminalization”,  http://works.bepress.com/asaf_harduf/5.

Hutchinson, M.R., (1999), “The Margin of Appreciation Doctrine in the European Court of Human Rights”, International and Comparative Law Quarterly, Vol. 448,  ss. 638-650.

İçel, K., (2008), “Ceza Yasası Hazırlarken Uyulması Gereken On Ana Kural”, Suç Politikası, (ed. Yener Ünver), Seçkin Yayınları, Ankara, ss. 15-18.

Jacobs, G., (2008), “Yurttaş Ceza Hukuku ve Düşman Ceza Hukuku”, (çev. M. Cemil Özansü), Terör ve Düşman Ceza Hukuku, (ed. Yener Ünver), Seçkin Yayıncılık, Ankara, ss. 489-505.

Karakaş, I., (1999), “Uluslararası Hukukta Üstün Normlar: Jus Cogens ve İnsan Hakları”, Prof. Dr. İlhan Akın’a Armağan, İÜHF, İstanbul, ss. 221–228.

Karakehya, H., (2008), “Modern Cezalandırma Sistemlerinin Büyük Anlatıları”, İÜHFM, C. 66, S. 1, ss. 87-108.

Kılıç, A.Ş., (2009), “Uluslararası Ceza Mahkemesi ve Devletlerin Egemenliği Üzerine Ulusal Egemenlik Odaklı Bir İnceleme”, AÜHFD, C. 58, S. 3, ss. 615–657.

Królikowski, M., (2007), “Legality and the Limits of Criminal Law”, Foundational Issues in the Philosophy of Criminal Law, 23rd World Congress of Philosophy of Law and Social Philosophy, Kraków, 1-6 August 2007, ss. 105-123

Laing, B.M., (1921), “Aspects of the Problem of Sovereignty”, The International Journal of Ethics, Vol. 32, No. 1, ss. 1-20.

Lee, Y., (May 2005), “The Constitutional Right Against Excessive Punishment”,  Virgina Law Review, Vol. 91, Is. 3, ss. 677-745.

Luban, D., (2005),“Liberalism, Torture, and Ticking Bomb”, Virgina Law Review, Vol. 91, Is. 6,  ss. 1425-1461.

Metin, Y., (2008) Avrupa Birliğinde Hukuk Devletinin Unsurları”, Hukuk Devleti Hukukî Bir İlke Siyasî Bir İdeal, (ed. Ali Rıza Çoban, Bilal Canatan ve Adnan Küçük), Adres Yayınları, Ankara, ss. 577-628.

Metin, Y. ve Dinler, V., (2012), “Devletin Cezalandırma Yetkisinin Anayasal Sınırları”, Anayasa Mahkemesinin Kuruluşunun 50. Yıl Armağanı, Ankara, ss. 1-54.

Nowicka, W., (2004), “The Struggle for Abortion Rights in Poland”, Sexpolitics: Reports From The Frontlines, (ed. Richard Parker, Rosalind Petchesky ve Robert Sember), Sexuality Policy Watch, ss. 167-196.

Nuotio, K., (2010), “Theories of Criminalization and the Limits of Criminal Law: A Legal Cultural Approach”, The Boundaries of the Criminal Law, (ed. R.A. Duff ve diğ.), Oxford University Press, Oxford, ss. 239-263.

Oktik, N., (2013), “Sosyal Sapma ve Suçun Sosyolojisine Kurumsal Yaklaşımlar”, Suçun Sosyolojisi Cezasının Felsefesi, (ed. Güncel Önkal ve Özgür Sarı), Nobel Yayınları, Ankara, ss. 3-43.

Öden, M., (1999), “Cumhuriyetin 75. Yıldönümünde Anayasa Yargısı”, AÜHFD, C. 48, S. 1–4, ss. 23–37.

Ömeroğlu, Ö., (2009), “Bir Ceza Türü Olarak Kastrasyon”, Bahçeşehir Üniversitesi Hukuk Fakültesi Kazancı Hukuk Dergisi, S. 63-64, ss. 281-290.

Özcan, M.T., (1990), “Yazılı Hukukun Hareket Noktası Olarak İlkel Hukuk”, Anadolu Araştırmaları, S. 12, ss. 55–82.

Özbudun, E., (1968), “İngiltere’de Parlamento Egemenliği Teorisi”, AÜHFD, C. 25, S. 1-2, ss. 59-79.

Özdek, Y., (2000), “Küreselleşme Sürecinde Ceza Politikalarındaki Dönüşümler”, Amme İdaresi Dergisi, C. 33, S. 4, ss. 21–48.

Özeren, S.; Özer, M.A. ve Demir, O.Ö., (2010), “Giriş: Yerelden Küresele Sınıraşan Suçlar”, Yerelden Küresele Sınıraşan Suçlar, (ed. Süleyman Özeren, M. Alper Özer ve Oğuzhan Ömer Demir), Polis Akademisi Yayınları, Ankara, ss. 1-13.

Özdemir, K., (2011), “Avrupa Birliği Müzakere Sürecinde Türkiye’de Yargı Reformu”, Criminal Law in the Global Society (Risk Altındaki Global Dünya Toplumu ve Ceza Hukuku), Feridun Yenisey ve Ulrich Sieber (ed.), Legal Kitabevi, İstanbul, ss. 271-286.

Özer, A., (2003),“Ülkemizde Egemenlik ve Yargı Erkinin Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları Karşısındaki Durumu”, Anayasa Yargısı, S. 20,  ss. 187–194.

Özkazanç, A., (2011), “Biyo–Politik Çağda Suç ve Cezalandırma: Denetim Toplumunda Neo-Liberal Yönetimsellik”, Neo–Liberal Tezahürler Vatandaşlık–Suç–Eğitim içinde, Dipnot, Ankara, ss. 101–162.

Pazarcı, H., (1977), “Uluslararası Hukukta Jus Cogens Kavramı”, Prof. Dr. Bülent N. Esen’e Armağan, AÜHF, Ankara, ss. 365–379.

Pech, L., “The Law of Holocaust Denial in Europe: Toward a (qualified) EU-wide Criminal Prohibition”, Genocide Denials and the Law, (ed. Ludovic Hennebel ve Thomas Hochmann), Oxford University Press, USA, ss. 185-234.

Radbruch, G., (2002), “Ölüm Cezası”, (çev. Hayrettin Ökçesiz), HFSA, S. 5,  ss. 33-36.

Richter, D.J., (2001), “Social Integrity and Private ‘Immorality’ The Hart-Devlin Debate Reconsidered”,  Essays in Philosophy, Vol. 2, Is. 2, Article 3.

Ripstein, A., (2006), “Beyond Harm Principle”, Philosophy and Public Affairs, Vol. 34, Is. 3, (June), ss. 215–245.

Rosenau, H., (2008), “Jacobs’un Düşman Ceza Hukuku Kavramı Hukukun Düşmanı”, (çev. Erhan Temel), AÜHFD, C. 57, S. 4, ss. 391-402.

Sancar, M., “Şiddet, Şiddet Tekeli ve Demokratik Hukuk Devleti”, Doğu-Batı (Hukuk ve Adalet Üstüne), Y. 4, S. 13, ss. 25-44.

Sancar,  T.Y. ve Yaşar, T.N., (2009), “Ensest, ‘Genel Ahlak’ ve Alman Anayasa Mahkemesinin Kararı”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, S. 80, ss. 245–297.

Schlehofer, H.,(2006), “Anayasa’nın İnsan Onuru Garantisi-Devletin Cezalandırma Yetkisinin Mutlak ve Göreceli Sınırları Üzerine”, (çev. İlker Tepe), Suç Politikası, (yay. haz. Yener Ünver), Seçkin, Ankara,  s. 557-564.

Scott, A.W.Jr., (1956-1957),  “Constitutional Limitations on Substantive Criminal Law”, Rocky Mountain Law Review, Vol. 29,  ss. 275-

Setälä, M., (1998), “Referendum, Agenda-Setting and Models of Democracy”, Yearbook of Political Thought and Conceptual History, Vol. 2,  ss. 147-174.

Sevimli, Ş., (6-8 Ekim 2004), “Anadolu Antik Hitit Uygarlığı İnsanının Değerler Sisteminde Su Kullanımı”, Ulusal Su Günleri Sempozyumu, İzmir, ss. 264-271.

Shiner, R., (2007), “Equalitiy and the Criminal Law”, Foundational Issues in the Philosophy of Criminal Law, 23rd World Congress of Philosophy of Law and Social Philosophy, Kraków, 1-6 August 2007, ss. 143-150.

Sieber, U., (2007), “Ceza Hukukunun Sınırları”, Alman Ceza Hukukuna Giriş, (çev. ve yay. haz. Feridun Yenisey), Beta, İstanbul, 2. baskı, ss. 173–228.

Sili, A., (2013), “Suçun Kavramsal Analizi: Felsefi, Sosyolojik ve Antropolojik Bir Bakış”, Suçun Sosyolojisi Cezanın Felsefesi, (ed. Güncel Önkal ve Özgür Sarı), Nobel Kitap, Ankara,  ss. 231-246.

Simonin, (1955), “Zührevî Hastalıklara Bulaştırma Suçu”, (çev. Behçet Tahsin Kamay), Adalet Dergisi, Y. 46, ss. 3-8.

Soyaslan, (1993), “Anayasa’nın Ceza Normları Tarafından Korunması T.C.K.’nun 146. maddesi”, Anayasa Yargısı, S. 10, ss. 57-90.

Sözüer, A., (2011), “Prof.Dr.Dr. h.c. mult. Hans-Heinrich Jescheck’in Türk Ceza Hukuku Reformuna Katkıları”, Criminal Law in the Global Society (Risk Altındaki Global Dünya Toplumu ve Ceza Hukuku), Feridun Yenisey ve Ulrich Sieber (ed.), Legal Kitabevi, İstanbul, ss. 243–270.

Şen E.–Başarır, T., (2012), “Ensest Mağdurlarından Birisi: ‘Kadın’”, TBB Dergisi, S. 99, Mart-Nisan, ss. 317-340.

Tonry, M., (2011), “Introduction: Thinking About Punishment”, Why Punish? How Much? A Reader on Punishment, (ed. Michael Tonry), Oxford University Press, ss. 3-28.

Toroslu, N., (2004), “Ceza Hukuku–Politika–Ahlak”, Prof. Dr. Çetin Özek Armağanı, İstanbul, ss. 875–878.

Tunçel, A., (2011), “İktidar ve Devlet”, Siyaset Bilimi’nde Kuram-Yöntem-Güncel Yaklaşımlar, (ed. Baran Dural), Kriter Yayınları, İstanbul, ss. 32-67.

Turhan, F., (2000),  “Eski Yugoslavya Topraklarında İnsanlık Aleyhine İşlenen Suçların Yargılanmasına İlişkin BM Milletlerarası Ceza Mahkemesi”, Prof.Dr. Seyfullah Edis’e Armağan, İzmir, s. 333-365.

Türk, F., (2011), “Siyaset Biliminde Temel Yaklaşımlar, Siyasetin Serüveni ve Metodolojisi”, Siyaset Bilimi’nde Kuram-Yöntem-Güncel Yaklaşımlar, (ed. Baran Dural), Kriter Yayınları, İstanbul, ss. 1-31.

Uslu, C., (2007), “Robert Nozick: Anarko Kapitalizme Karşı Minarkizm”, Liberal Düşünce Dergisi, Y. 12, S. 47-48, (Yaz-Sonbahar), ss. 143-169.

Uzun, E., (2003), “Milletlerarası Ceza Mahkemesi Düşüncesinin Tarihsel Gelişimi ve Roma Statüsü”, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, C. 3, S. 2, ss. 25–47.

Ünver, Y., (2003), “Ceza Hukukunda Hukuksal Değer”, (çev. Barış Erman),  Hukuk Felsefesi ve Sosyolojisi Arkivi, S. 8, ss. 113–119. (2003b)

Yerdelen, E., (2013), “Sünneti Kasten Yaralama Suçu Olarak Kabul Eden Köln Eyalet Mahkemesi Kararı ve Alman Kanun Koyucunun Karara Tepkisi”, Y. 16, S. 1-32, ss. 1-18.

Yücel, M.T., (2004), “Yeni Türk Ceza Kanunu Üzerine (Felsefi ve Sosyolojik) Bir Eleştiri, HFSA, S. 14, ss. 142-184.

Weigend, T., (1999), “Der Grundsatz der Verhältnismäßigkeit als Grenze staatlicher Strafgewalt”, Festschrift für Hans Joachim Hirsch zum 70. Geburtstag am 11. April 1999, (ed. Thomas Weigend ve diğ.), de Gruyter, Berlin, ss. 917-940.

 

 

Tezler

 

Apiş, Ö., Türk Anayasa Mahkemesi Kararlarının Türk Maddi Ceza Hukuku İlkeleri Bakımından Değerlendirilmesi, Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya, 2009 (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi).

Bostancı, G., Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi Bağlamında Türk Ceza Hukukunda Suçta ve Cezada Kanunilik İlkesi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul, 2007.

Bozca, H., Eski Anadolu’da Suçlar ve Cezaları (Asur Ticaret Kolonileri Çağı ve Hititler Dönemi), Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara, 2010.

Mine Yıldız, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’ne Göre Yaşam Hakkı ve Sınırları, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Isparta, 2004.

Özer, B., 1982 Anayasasında Suç ve Cezalara İlişkin Esaslar, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, 2008 (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi).

Yiğiter, C., Feodal Dönemden Modern Döneme Geçişte Cezalandırma İktidarının Dönüşümü, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara, 2005.

 

Diğer Basılı Kaynaklar

 

Akşam, “Kapkaçın ipi çekiliyor”, 6 Eylül 2003.

Avrupa Birliği Uyum Yasa Paketi, Başbakanlık AB Genel Sekreterliği, Ankara, 2007.

Akyürek, G. (çev.), “15. Uluslararası Ceza Hukuku Kongresi (Rio de Janerio, 4–10 Eylül 1994)”, Suç ve Ceza Ceza Hukuku Dergisi, S. 3, 2009, ss. 185–211.

Altaş, H. (çev.), “11. Uluslararası Ceza Hukuku Kongresi (Budapeşte, 9–14 Eylül 1974)”, Suç ve Ceza Ceza Hukuku Dergisi, S. 3, 2009, ss. 115–126.

Aslan, M. (çev.), “3. Uluslararası Ceza Hukuku Kongresi (Palermo, 3–8 Nisan 1933)”, Suç ve Ceza Ceza Hukuku Dergisi, S. 2, 2009, ss. 84–87.

Bayraktar, Ö. (çev.), “5. Uluslararası Ceza Hukuku Kongresi (Cenevre, 28–31 Temmuz 1947)”, Suç ve Ceza Ceza Hukuku Dergisi, S. 2, 2009, ss. 92–93.

Bayraktar, Ö. (çev.), “6. Uluslararası Ceza Hukuku Kongresi (Roma, 27 Eylül – 3 Ekim 1953)”, Suç ve Ceza Ceza Hukuku Dergisi, S. 2, 2009, ss. 94–101.

Budayıcıoğlu, G., “Gündemden hiç düşmeyen bir konu: Kürtaj” (röportaj), Hukuk ve Hayat Dergisi, Y. 2012, S. 12, ss. 29-33.

Candan, B. (çev.), “10. Uluslararası Ceza Hukuku Kongresi (Roma, 29 Eylül – 5 Ekim 1969)”, Suç ve Ceza Ceza Hukuku Dergisi, S. 3, 2009, ss. 106–114.

Çiçek, C., (2004), “Açılış Konuşması”, Türk Ceza Kanunu Reformu (Toplumsal Değişim Sürecinde Türk Ceza Kanunu Reformu Paneli), C. 1, TBB Yayınları, Ankara, ss. 17-21.

Dalkılıç, A. (çev.), “9. Uluslararası Ceza Hukuku Kongresi (Lahey, 23 – 30 Ağustos 1964)”, Suç ve Ceza Ceza Hukuku Dergisi, S. 2, 2009, ss. 117–122.

Güven, B. (çev.), “7. Uluslararası Ceza Hukuku Kongresi (Atina, 26 Eylül – 2 Ekim 1957)”, Suç ve Ceza Ceza Hukuku Dergisi, S. 2, 2009, ss. 102–108.

Erdem, M.R., “Lizbon Antlaşması ve Avrupa Ceza Hukuku’nun Geleceği”, 2013. (yayımlanmamış makale).

Erman, B. (çev.), “1. Uluslararası Ceza Hukuku Kongresi (Brüksel, 26–29 Temmuz 1926)”, Suç ve Ceza Ceza Hukuku Dergisi, S. 2, 2009, ss. 75–78.

Erman, B. (çev.), “16. Uluslararası Ceza Hukuku Kongresi (Budapeşte, 5–11 Eylül 1999)”, Suç ve Ceza Ceza Hukuku Dergisi, S. 3, 2009, ss. 212–229.

Hürriyet, “Kürtajda anket başka rapor başka konuştu”, 22 Haziran 2012.

Kınıkoğlu, B. (çev.), “17. Uluslararası Ceza Hukuku Kongresi (Pekin, 12–19 Eylül 2004)”, Suç ve Ceza Ceza Hukuku Dergisi, S. 3, 2009, ss. 230–249.

Koyuncu, İ. (çev.), “8. Uluslararası Ceza Hukuku Kongresi (Atina, 21 – 27 Eylül 1961)”, Suç ve Ceza Ceza Hukuku Dergisi, S. 2, 2009, ss. 109–116.

Memiş, P. (çev.), “2. Uluslararası Ceza Hukuku Kongresi (Bükreş, 6–12 Ekim 1929)”, Suç ve Ceza Ceza Hukuku Dergisi, S. 2, 2009, ss. 79–83.

Mermut, S. (çev.), “4. Uluslararası Ceza Hukuku Kongresi (Paris, 26–31 Temmuz 1937)”, Suç ve Ceza Ceza Hukuku Dergisi, S. 2, 2009, ss. 88–91.

Onural, A. (çev.), “13. Uluslararası Ceza Hukuku Kongresi (Kahire, 1–7 Ekim 1984)”, Suç ve Ceza Ceza Hukuku Dergisi, S. 3, 2009, ss. 142–162.

Radikal , “Hayvanlar için 100 bin imza”, 3 Eylül 2010.

Radikal , “Suç ve ceza: Hayvana şiddet TCK’ya girsin”, 5 Eylül 2010.

Sabah, “TCK’ya sosyal medya ayarı”, 21 Haziran 2013.

Sözüer, A., (2004), “Suç Politikası İlkeleri Bağlamında Türk Ceza Kanunu Tasarısı’nın Değerlendirilmesi”, Türk Ceza Kanunu Reformu, C. 1 (Toplumsal Değişim Sürecinde Türk Ceza Kanunu Reformu Paneli), Türkiye Barolar Birliği Yayınları, Ankara.

TDK Türkçe Sözlük, C. 2, Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara, 1998.

The New York Times, “Holocaust denier in Germany sentenced to five years in prison”, 15 Şubat 2007.

Türk Ceza Hukuku Derneği, Suç ve Ceza Ceza Hukuku Dergisi, S. 2, 2009.

Türk Ceza Kanunu Reformu (Toplumsal Değişim Sürecinde Türk Ceza Kanunu Reformu Paneli), C. 1, TBB Yayınları, Ankara, 2004.

Türk Ceza Kanunu Reformu, C. 2 (Makaleler Görüşler Raporlar), Türkiye Barolar Birliği Yayınları, Ankara, 2004.

Webster’s New World Dcitionary of the American Language, The World Publishing, Cleveland and New York, 1968.

Yarsuvat, E. (çev.), “14. Uluslararası Ceza Hukuku Kongresi (Viyana, 2–7 Ekim 1989)”, Suç ve Ceza Ceza Hukuku Dergisi, S. 3, 2009, ss. 163–184.

Yeni Şafak, 26 Mayıs 2012.

Yücekul, G.K. (çev.), “12. Uluslararası Ceza Hukuku Kongresi (Hamburg, 16–22 Eylül 1979)”, Suç ve Ceza Ceza Hukuku Dergisi, S. 3, 2009, ss. 127–141.

 

İnternet Kaynakları

 

Hammurabi Kanunları, (MÖ 1760), http://smarthistory.khanacademy.org/law-code-stele-of-king-hammurabi.html.-  http://www.constitution.org/ime/hammurabi.pdf.

http://bianet.org/konu/tck-222.

http://conventions.coe.int/Treaty/Commun/QueVoulezVous.asp?NT=201&CL=ENG.

http://ec.europa.eu/enlargement/countries/strategy-and-progress-report/index_en.htm.

http://tr.wikisource.org/wiki/%C3%87ocuk_Haklar%C4%B1_Bildirgesi.

http://treaties.un.org/Pages/ViewDetails.aspx?src=TREATY&mtdsg_no=IV-7&chapter=4&lang=en.

http://treaties.un.org/Pages/ViewDetails.aspx?src=TREATY&mtdsg_no=IV-11&chapter=4&lang=en

http://www.amnesty.org.tr/ai/node/2172/.

http://www.bbp.org.tr/haber_detail.php?haberid=2599.

http://www.etymonline.com.

http://www.hukukimevzuat.com/?x=kanun&id=1207

http://www.ihop.org.tr/index.php?option=com_content&view=article&id=404:buetuen-kiilerin-zorla-kaybedilmeden-korunmasna-dair-uluslararas-soezleme&catid=19.

http://www.merriam-webster.com.

http://www.state.gov/documents/organization/186624.pdf.

http://www.tbmm.gov.tr/tutanaklar/TUTANAK/TBMM/d18/c061/tbmm18061127.pdf.

http://www.tbmm.gov.tr/tutanaklar/TUTANAK/TBMM/d19/c001/b012/tbmm190010120360.pdf.

http://www.tccb.gov.tr/haberler/170/81452/6250-sayili-kanunun-tbmmye-geri-gonderilmesi-suc-ve-ceza-dengesini-yetersiz-buldum.html.

http://www.thefreedictionary.com/paternalism.

Türk Ceza Kanunu Madde Gerekçeleri, 2004, http://www.ceza-bb.adalet.gov.tr/ mevzuat/maddegerekce.doc.

Tez Yazım Yönergesi, (2012), http://sosyalbilimler.sdu.edu.tr/assets/uploads/sites/102 /files/tez-yazim-yonergesi-14012013.pdf.

Yapıcı, S., (2012), “Zina Suç mu?..” http://www.suleymanyapici.com/makalegoster.aspx? makaleid=95.

 

 

 

RAPORLAR

 

Amnesty International, “Turkey: Article 301: How the law on “denigrating Turkishness” is an insult to free expression”, March 2006, http://www.amnesty.org/en/library/ asset/EUR44/003/2006/en/1a24fcc9-d44b-11dd-8743-d305bea2b2c7/eur 440032006en.pdf.

Nefret Suçları Yasa Kampanyası Platformu, Nefret Suçları Yasa Taslağı, http://www.sosyaldegisim.org/wp-content/uploads/2012/11/yasa-taslagi.pdf.

TCK Adalet Komisyonu Raporu, 2004, http://www.ceza-bb.adalet.gov.tr/mevzuat/ komisyonrapor.doc.

TCK Kadın Çalışma Grubu, (2003), Kadın Bakış Açısından Türk Ceza Kanunu TCK Tasarısı Değişiklik Talepleri, İstanbul.

The Report of the Departmental Committee on Homosexual Offences and Prostitution (Wolfenden Report), (1957),  http://tr.scribd.com/doc/398837/Wolfenden-report.

 

 

Avrupa Birliği İlerleme Raporları*

 

Türkiye

 

1998 Yılı İlerleme Raporu, http://www.abgs.gov.tr/files/AB_Iliskileri/AdaylikSureci/ IlerlemeRaporlari/Turkiye_Ilerleme_Rap_1998.pdf.

1999 Yılı İlerleme Raporu, http://www.abgs.gov.tr/files/AB_Iliskileri/ AdaylikSureci/ IlerlemeRaporlari/Turkiye_Ilerleme_Rap_1999.pdf.

2000 Yılı İlerleme Raporu, http://www.abgs.gov.tr/files/AB_Iliskileri/ AdaylikSureci/ IlerlemeRaporlari/Turkiye_Ilerleme_Rap_2000.pdf.

2001 Yılı İlerleme Raporu, http://www.abgs.gov.tr/files/AB_Iliskileri/ AdaylikSureci/ IlerlemeRaporlari/Turkiye_Ilerleme_Rap_2001.pdf.

2002 Yılı İlerleme Raporu, http://www.abgs.gov.tr/files/AB_Iliskileri/ AdaylikSureci/ IlerlemeRaporlari/Turkiye_Ilerleme_Rap_2002.pdf.

2003 Yılı İlerleme Raporu, http://www.abgs.gov.tr/files/AB_Iliskileri/ AdaylikSureci/ IlerlemeRaporlari/Turkiye_Ilerleme_Rap_2003.pdf.

2004 Yılı İlerleme Raporu, http://www.abgs.gov.tr/files/AB_Iliskileri/ AdaylikSureci/ IlerlemeRaporlari/Turkiye_Ilerleme_Rap_2004.pdf.

2005 Yılı İlerleme Raporu, http://www.abgs.gov.tr/files/AB_Iliskileri/ AdaylikSureci/ IlerlemeRaporlari/Turkiye_Ilerleme_Rap_2005.pdf.

2006 Yılı İlerleme Raporu, http://www.abgs.gov.tr/files/AB_Iliskileri/ AdaylikSureci/ IlerlemeRaporlari/Turkiye_Ilerleme_Rap_2006.pdf.

2007 Yılı İlerleme Raporu, http://www.abgs.gov.tr/files/AB_Iliskileri/ AdaylikSureci/ IlerlemeRaporlari/turkiye_ilerleme_rap_2007.pdf.

2008 Yılı İlerleme Raporu, http://www.abgs.gov.tr/files/AB_Iliskileri/ AdaylikSureci/ IlerlemeRaporlari/turkiye_ilerleme_rap_2008.pdf.

2009 Yılı İlerleme Raporu, http://www.abgs.gov.tr/files/AB_Iliskileri/ AdaylikSureci/ IlerlemeRaporlari/turkiye_ilerleme_rap_2009.pdf.

2010 Yılı İlerleme Raporu, http://www.abgs.gov.tr/files/AB_Iliskileri/ AdaylikSureci/ IlerlemeRaporlari/turkiye_ilerleme_rap_2010.pdf.

2011 Yılı İlerleme Raporu, http://www.abgs.gov.tr/files/AB_Iliskileri/ AdaylikSureci/ IlerlemeRaporlari/2011_ilerleme_raporu_tr.pdf.

 

Bulgaristan

http://ec.europa.eu/enlargement/archives/pdf/key_ documents/1998/bulgaria_en.pdf.

http://ec.europa.eu/enlargement/archives/pdf/key_ documents/1999/bulgaria_en.pdf.

http://ec.europa.eu/enlargement/archives/pdf/key_ documents/2000/bulgaria_en.pdf.

http://ec.europa.eu/enlargement/archives/pdf/key_ documents/2001/bulgaria_en.pdf.

http://ec.europa.eu/enlargement/archives/pdf/key_ documents/2002/bulgaria_en.pdf.

 

Çek Cumhuriyeti

http://ec.europa.eu/enlargement/archives/pdf/key_documents/1998/czech_en.pdf.

http://ec.europa.eu/enlargement/archives/pdf/key_documents/1999/czech_en.pdf.

http://ec.europa.eu/enlargement/archives/pdf/key_documents/2000/czech_en.pdf.

http://ec.europa.eu/enlargement/archives/pdf/key_documents/2001/czech_en.pdf.

http://ec.europa.eu/enlargement/archives/pdf/key_documents/2002/czech_en.pdf.

 

Estonya

http://ec.europa.eu/enlargement/archives/pdf/key_documents/1998/estonia_en.pdf.

http://ec.europa.eu/enlargement/archives/pdf/key_documents/1999/estonia_en.pdf.

http://ec.europa.eu/enlargement/archives/pdf/key_documents/2000/estonia_en.pdf.

http://ec.europa.eu/enlargement/archives/pdf/key_documents/2001/estonia_en.pdf.

http://ec.europa.eu/enlargement/archives/pdf/key_documents/2002/estonia_en.pdf.

 

Güney Kıbrıs

http://ec.europa.eu/enlargement/archives/pdf/key_documents/1998/cyprus_en.pdf.

http://ec.europa.eu/enlargement/archives/pdf/key_documents/1999/cyprus_en.pdf.

http://ec.europa.eu/enlargement/archives/pdf/key_documents/2000/cy_en.pdf.

http://ec.europa.eu/enlargement/archives/pdf/key_documents/2001/cy_en.pdf.

http://ec.europa.eu/enlargement/archives/pdf/key_documents/2002/cy_en.pdf.

 

Letonya

http://ec.europa.eu/enlargement/archives/pdf/key_documents/1998/latvia_en.pdf..

http://ec.europa.eu/enlargement/archives/pdf/key_documents/1999/latvia_en.pd.

 

 

MEVZUAT*

 

 

Anayasa Metinleri

 

ABD (1787), http://uscode.house.gov/pdf/Organic%20Laws/const. pdf.

Almanya (1949), https://www.btg-bestellservice.de/pdf/80201000.pdf.

Arjantin (1853), http://www.biblioteca.jus.gov.ar/Argentina-Constitution.pdf.

Arnavutluk (1998), http://www.unhcr.org/refworld/country,,,LEGISLATION,ALB,, 4c1f68912,0. html.

Avustralya (1990), http://www.aph.gov.au/About_Parliament/Senate/Powers_practice _n_ procedures/Constitution.aspx.

Avusturya (1920), http://www.servat.unibe.ch/icl/au__indx.html.

Azerbaycan (1995), http://azerbaijan.az/portal/General/Constitution/doc/constitution _e.pdf.

Bahreyn (2002), http://www.bahrain-embassy.or.jp/en/constitution.pdf.

Çin (1982), http://www.npc.gov.cn/englishnpc/Constitution/node_2825.htm.

Danimarka (1953), http://www.thedanishparliament.dk/Democracy/The_Constitutional_ Act_of_ Denmark.aspx.

Endonezya (1945), http://www.embassyofindonesia.org/about/pdf/Indonesian Constitution.pdf.

Ermenistan (1995), http://www.parliament.am/legislation.php?sel=show&ID= 2425&lang=eng.

Estonya (1992), http://www.president.ee/en/republic-of-estonia/the-constitution /index.pdf.

Etiyopya (1994), http://www.wipo.int/wipolex/en/text.jsp?file_id=193667.

Fas (2011), http://www.ancl-radc.org.za/sites/default/files/morocco_eng.pdf.

Fransa (1958), http://www.assemblee-nationale.fr/english/8ab.asp.

Güney Afrika (1996), http://www.info.gov.za/documents/constitution/1996/a108-96.pdf.

Güney Kıbrıs (1960), http://www.presidency.gov.cy/presidency/presidency.nsf/all/ 1003AEDD83EED9C7C225756F0023C6AD/$file/CY_Constitution.pdf?openelement.

Güney Kore (1948), http://korea.assembly.go.kr/res/low_01_read.jsp?boardid =1000000035.

Gürcistan (1995), http://www.parliament.ge/files/68_1944_951190_CONSTIT _27_12.06.pdf.

Hindistan (1949), http://lawmin.nic.in/coi/coiason29july08.pdf.

Hırvatistan (1990), http://www.sabor.hr/Default.aspx?art=2405.

Hollanda (1814/2008), http://www.government.nl/documents-and-publications/ regulations/2012/10/18/the-constitution-of-the-kingdom-of-the-netherlands-2008.html.

İran (1979), http://www.alaviandassociates.com/documents/constitution.pdf.

İspanya (1978), http://www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Hist_ Normas/ Norm/const_espa_texto_ingles_0.pdf.

İsrail (1992), http://www.knesset.gov.il/laws/special/eng/basic3_eng.htm.

İsveç (1975), http://www.servat.unibe.ch/icl/sw00000_.html.

İsviçre (1999), http://www.admin.ch/ch/e/rs/1/101.en.pdf.

İtalya (1947), http://www.senato.it/documenti/repository/istituzione/costituzione_ inglese.pdf.

İzlanda (1944), http://www.government.is/media/Skjol/constitution_of_iceland.pdf.

Japonya (1946), http://www.kantei.go.jp/foreign/constitution_and_government_of_ japan/ constitution_e.html.

Kamboçya (1993), http://www.ccc.gov.kh/english/CONSTITUTIONEng.pdf.

Kanada (1982), http://publications.gc.ca/collections/Collection/CH37-4-3-2002E.pdf?.

Katar (2003), http://www.almeezan.qa/LawPage.aspx?id=2284&language=en.

Kenya (2010), http://www.kenyaembassy.com/pdfs/The%20Constitution%20of%20 Kenya.pdf.

Kuveyt (1962), http://www.wipo.int/wipolex/en/text.jsp?file_id=181003.

Kuzey Kore (2009), http://www.servat.unibe.ch/icl/kn00000_.html.

Küba (1976), http://www.servat.unibe.ch/icl/cu__indx.html.

Liberya (1986), http://www.liberianlegal.com/constitution1986.htm.

Moğolistan (1992), http://www.servat.unibe.ch/icl/mg00000_.html.

Paraguay (1992), http://www.servat.unibe.ch/icl/pa00000_.html.

Polonya (1997), http://www.sejm.gov.pl/prawo/konst/angielski/kon1.htm.

Ruanda (2003), http://www.mod.gov.rw/?Constitution-of-the-Republic-of.

Rusya (1993), http://eng.constitution.kremlin.ru/.

Slovakya (1992), http://www.ilo.org/wcmsp5/groups/public/—ed_protect/—protrav/—ilo_aids/ documents/legaldocument/wcms_128037.pdf.

Suudi Arabistan (1992), http://www.servat.unibe.ch/icl/sa00000_.html.

Tacikistan (1994), http://www.wipo.int/wipolex/en/text.jsp?file_id=237282.

Venezuella (1961), http://www.venezuelaemb.or.kr/english/ConstitutionoftheBolivarian ingles.pdf.

Yeni Zelanda (1986), http://www.legislation.govt.nz/act/public/1986/0114/latest/ DLM94204.html.

Yunanistan (1975), http://www.cecl.gr/RigasNetwork/databank/Constitutions/ Greece.html.

 

 

Ceza Kanunları

 

Arnavutluk, http://legislationline.org/documents/section/criminal-codes/country/47

Azerbaycan, http://legislationline.org/documents/section/criminal-codes/country/43

Bosna-Hersek, http://legislationline.org/documents/section/criminal-codes/country/40

Bulgaristan, http://legislationline.org/documents/section/criminal-codes/country/39

Ermenistan, http://legislationline.org/documents/section/criminal-codes/country/45

Malta, http://legislationline.org/documents/section/criminal-codes/country/15

Tacikistan, http://legislationline.org/documents/section/criminal-codes/country/49

 

 

MAHKEME KARARLARI

 

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları

 

A, B ve C v. İrlanda, (Başvuru no: 25579/05, K.T. 16 Aralık 2010), http://hudoc.echr. coe.int/sites/ eng/pages/search.aspx?i=001-118789.

Asadbeyli and others v. Azerbaijan (Başvuru no: 3653/05, 14729/05, 20908/05, 26242/05, 36083/05 ve 16519/06, K.T.), http://hudoc.echr.coe.int/sites/eng/ pages/search.aspx?i=001-11520..

Başkaya ve Okçuoğlu v. Türkiye, (Başvuru no: 23536/94 ve 24408/94, K.T. 8 Temmuz 1999), http:// www.inhak.adalet.gov.tr/ara/karar/baskyaveokcuoglu.pdf.

Ece ve Zeyrek v. Türkiye, (Başvuru no: 29295/95 ve 29363/95, K.T. 27 Şubat 2001), http://www. inhak.adalet.gov.tr/ara/karar/ecervezeyrek.pdf.

Dink v. Türkiye, (Başvuru no: 2668/07, 6102/08, 30079/08, 7072/09 ve 7124/09,  K.T. 14 Eylül 2010), http://www.inhak.adalet.gov.tr/ara/karar/dink.pdf.

Handyside v.the United Kingdom, (Başvuru no. 5493/72, K.T. 7 Aralık 1972). http://hudoc.echr.coe.int/sites/eng/pages/search.aspx?i=001-57499

K.-H.W. v. Germany, (Başvuru no: 37201/97, K.T. 22 Mart 2001), http://hudoc.echr.coe.int/sites/eng/pages/search.aspx?i=001-59352.

Kurt v. Türkiye, (Başvuru no: 15/1997/799/1002, K.T. 25 Mayıs 1998), http://www.inhak.adalet.gov.tr/ara/karar/kurt.pdf, par. 133-134.

Norris v. Ireland,(Başvuru no: 10581/83, K.T. 26 Ekim 1988),  http://hudoc.echr.coe.int/sites/eng/ pages/search.aspx?i=001-57547.

Opuz v. Türkiye, (Başvuru no: 33401/02, K.T. 9 Haziran 2009), http://www.inhak.adalet.gov.tr/ara/karar/opuz2009.pdf.

Otto-Preminger-Institut v. Austria, (Başvuru no. 13470/87, K.T. 20 Eylül 1994), http://hudoc.echr.coe.int/sites/eng/pages/search.aspx?i=001-57897.

  1. and S. v. Poland, (Başvuru no: 57675/08, K.T. 30 Ekim 2012), http://hudoc.echr.coe.int/sites/eng/pages/search.aspx?i= 001-114098.

Rantsev v. Kıbrıs ve Rusya, (Başvuru no: 25965/04, K.T. 7 Ocak 2010),  http://hudoc.echr.coe.int/ sites/eng/pages/search.aspx?i=001-111116.

Razaghi v. Sweden, (Başvuru no: 64599/01, K.T. 25 Ocak 2005), http://hudoc. echr.coe.int/sites/eng/pages/search.aspx?i=001-68079.

Sergey Zzolotukhin v. Russia, (Başvuru no: 14939/03, K.T. 10 Şubat 2009), http://hudoc.echr.coe.int/ sites/eng/pages/search.aspx?i=001-91222.

Streletz, Kessler and Krenz v. Germany, (Başvuru no: 34044/96, 35532/97, 44801/98, K.T. 22 Mart 2001), http://hudoc.echr.coe.int/sites/eng/pages/search.aspx?i= 001-59353.

Stübing v. Germany, (Başvuru no: 43547/08, K.T. 12 Nisan 2012, BD 24 Eylül 2012), http://hudoc. echr.coe.int/sites/eng/pages/search.aspx?i=001-110314.

Şerif v. Yunanistan, (Başvuru no: 38178/97, K.T. 14 Aralık 1999), http://hudoc.echr.coe.int/sites/ eng/pages/search.aspx?i=001-58518.

Tanrıkulu v. Türkiye Kararı (1999), http://www.inhak.adalet.gov.tr/ara/karar/ tanrikulu.pdf.

Tyrer v. The United Kingdom, (Başvuru no: 5856/72, K.T.), http://hudoc.echr.coe.int/sites/eng/pages/ search. aspx?i=001-57587.

Tysiąc v. Polonya, (Başvuru no: 5410/03, K.T. 20 Mart 2007), http://hudoc.echr.coe.int/sites/eng/pages/search.aspx?i=001-119624.

Ünsal Öztürk v. Türkiye, (Başvuru no. 29365/95, K.T. 4 Ekim 2005), http://www.inhak.adalet.gov.tr/ ara/karar/unsalozturk.pdf.

Vyerentsov v. Ukraine, (Başvuru no. 20372/11, K.T. 11 Nisan 2013), http://hudoc.echr.coe.int/sites/ eng/pages/search.aspx?i=001-118393.

Welch v. the United Kingdom, (Başvuru no: 17440/90, K.T. 5 Şubat 1995), http://hudoc.echr.coe.int/ sites/eng /pages/search.aspx?i=001-57927.

Wingrove v. The United Kingdom, (Başvuru no. 17419/90, K.T. 25 Kasım 1996), http://hudoc.echr.coe.int/sites/eng/pages/search.aspx?i=001-58080.

http://aihm.anadolu.edu.tr/

 

 

Anayasa Mahkemesi Kararları

 

AYM, E. 1963/132, K. 1966/29, K.T. 28 Haziran 1966, (Resmi Gazete, T. 27 Haziran 1967, S. 12632).

AYM, E. 1963/207, K. 1963/175, K.T. 1 Temmuz 1963, (Resmi Gazete, T. 7 Ekim 1963, S. 11524).

AYM, E. 1963/330, K. 1964/15, K.T. 11 Şubat 1964, (Resmi Gazete, T. 14 Temmuz 1964, S. 11753).

AYM, E. 1966/4, K. 1966/25, K.T. 3 Mayıs 1966, (Resmi Gazete, T. 11 Temmuz 1966, S. 12345).

AYM, E. 1966/30, K. 1967/9, K.T. 2 Mart 1967, (Resmi Gazete, T. 19 Eylül 1967, S. 12703).

AYM, E. 1967/52, K. 1968/29, K.T. 2 Temmuz 1968, (Resmi Gazete, T. 17 Aralık 1968, S. 13069).

AYM, E. 1968/13, K. 1968/56, K.T. 28 Kasım 1968, (Resmi Gazete, T. 8 Temmuz 1969, S. 130243).

AYM, E. 1979/8, K. 1979/35, K.T. 28 Haziran 1979, (Resmi Gazete, T. 29 Kasım 1979, S. 16824).

AYM, E. 1979/35, K. 1980/17, K.T. 6 Mart 1980, (Resmi Gazete, T. 9 Haziran 1980, S. 17012).

AYM, E. 1980/34, K. 1980/58, K.T. 18 Kasım 1980, (Resmi Gazete, T. 18 Ocak 1981, S. 17224).

AYM, E. 1980/63, K. 1980/68, K.T. 11 Aralık 1980, (Resmi Gazete, T. 20 Şubat 1981, S. 17257).

AYM, E. 1981/16, K. 1981/29, K.T. 29 Aralık 1981, (Resmi Gazete, T. 22 Mayıs 1981, S. 17701).

AYM, E. 1985/31, K. 1986/11, K.T. 27 Mart 1986, (Resmi Gazete, T. 9 Mayıs 1986, 19102).

AYM, E. 1987/28, K. 1988/16, K.T. 3 Haziran 1988, (Resmi Gazete, T. 20 Ağustos 1988, S. 19905).

AYM, E. 1988/4, K. 1989/3, K.T. 12 Ocak 1989, (Resmi Gazete, T. 10 Ocak 1990, S. 20389).

AYM, E. 1990/17, K. 1990/23, K.T. 20 Eylül 1990. (Resmi Gazete, T. 26 Ekim 1990, S. 20677).

AYM, E. 1990/35, K. 1991/13, K.T. 6 Haziran 1991, (Resmi Gazete, T. 27 Ekim 1994, S. 22094).

AYM, E. 1991/18, K. 1992/20, K.T. 31 Mart 1992, (Resmi Gazete, T. 27 Ocak 1993, S. 21478).

AYM, E. 1996/15, K. 1996/34, K.T. 23 Eylül 1996, (Resmi Gazete, T. 27 Aralık 1996, S. 22860).

AYM, E. 1996/68, K. 1999/1, K.T. 6Ocak 1999, (Resmi Gazete, T. 19 Ocak 2001, S. 24292).

AYM, E. 1996/77, K. 1997/64, K.T. 9 Ekim 1997, (Resmi Gazete, T. 18 Haziran 1998, S. 23376).

AYM, E. 1997/45, K. 1998/48, K.T. 16 Temmuz 1998, (Resmi Gazete, T. 22 Kasım 2003, S. 25297).

AYM, E. 1998/3, K. 1998/28, K.T. 23 Haziran 1998, (Resmi Gazete, T. 13 Mart 1999, S. 23638).

AYM, E. 1999/27, K. 1999/42, K.T. 24 Kasım 1999, (Resmi Gazete, T. 2 Mayıs2002, S. 24743).

AYM, E. 2002/100, K. 2004/109, K.T. 21 Eylül 2004, (Resmi Gazete T. 4 Ağustos 2006, S. 26249).

AYM, E. 2002/146, K. 2002/201, K.T. 27 Aralık 2002, (Resmi Gazete T. 11 Aralık 2003, S. 25282).

AYM, E. 2004/63, K. 2006/94, K.T. 27 Eylül 2006, (Resmi Gazete, T. 24 Mayıs 2007, S. 26531).

AYM, E. 2004/92, K. 2008/119, K.T. 12 Haziran 2008, (Resmi Gazete, T. 5 Kasım 2008, S. 27045).

AYM, E. 2005/15, K. 2008/2, K.T. 3 Ocak 2008, (Resmi Gazete, T. 5 Temmuz 2008, S. 26927).

AYM, E. 2005/75, K. 2008/1, K.T. 3 Ocak 2008, (Resmi Gazete, T. 30 Ocak 2008, S. 26772).

AYM, E. 2005/79, K. 2009/38, K.T. 5 Mart 2009, (Resmi Gazete, T. 3 Ekim 2009, S. 27365).

AYM, E. 2005/103, K. 2005/89, K.T. 23 Kasım 2005, (Resmi Gazete, T. 25 Şubat 2006, S. 26091).

AYM, E. 2005/107, K. 2009/23, K.T. 19 Şubat 2009, (Resmi Gazete, T. 30 Mayıs 2009, S. 27243).

AYM, E. 2005/116, K. 2009/27, K.T. 19 Şubat 2009, (Resmi Gazete, T. 10 Haziran 2009, S. 27254).

AYM, E. 2005/120, K. 2009/40, K.T. 5 Mart 2009, (Resmi Gazete, T. 27 Mart 2010, S. 27534).

AYM, E. 2005/151, K. 2008/37, K.T. 3 Ocak 2008, (Resmi Gazete, T. 29 Mart 2008, S. 26831).

AYM, E. 2006/17, K. 2009/33, K.T. 26 Şubat 2009, (Resmi Gazete, T. 2 Haziran 2009, S. 27246).

AYM, E. 2006/19, K. 2009/32, K.T. 26 Şubat 2009, (Resmi Gazete, T. 25 Haziran 2009, S. 27269).

AYM, E. 2006/72, K. 2009/24, K.T. 19 Şubat 2009, (Resmi Gazete, T. 25 Haziran 2010, S. 27269).

AYM, E. 2006/77, K. 2009/39, K.T. 5 Mart 2009, (Resmi Gazete, T. 27 Mart 2010, S. 27534).

AYM, E. 2006/96, K. 2008/65, K.T. 28 Şubat 2008, (Resmi Gazete, T. 10 Nisan 2008, S. 26843).

AYM, E. 2006/103, K. 2009/149, K.T. 5 Kasım 2009, (Resmi Gazete, T. 21 Haziran 2010, S. 27619).

AYM, E. 2006/106, K. 2009/124, K.T. 1 Ekim 2009, (Resmi Gazete, T. 8 Mart 2009, S. 27868).

AYM, E. 2006/107, K. 2009/28, K.T. 19 Şubat 2009, (Resmi Gazete, T. 2 Haziran 2009, S. 27246).

AYM, E. 2006/123, K. 2009/43, K.T. 5 Mart 2009, (Resmi Gazete, T. 2 Haziran 2009, S. 27246).

AYM, E. 2006/136, K. 2008/3, K.T. 3 Ocak 2008, (Resmi Gazete, T. 31 Ocak 2008, S. 26773).

AYM, E. 2006/147, K. 2008/144, K.T. 18 Eylül 2008, (Resmi Gazete, T. 23 Aralık 2008, S. 27096).

AYM, E. 2006/154, K. 2009/35, K.T. 26 Şubat 2009, (Resmi Gazete, T. 5 Haziran 2009, S. 27249).

AYM, E. 2007/22, K. 2009/37, K.T. 26 Şubat 2009, (Resmi Gazete, T. 5 Haziran 2009, S. 27249).

AYM, E. 2007/46, K. 2009/36, K.T. 26 Şubat 2009, (Resmi Gazete, T. 5 Haziran 2009, S. 27249).

AYM, E. 2007/58, K. 2008/178, K.T. 27 Kasım 2008, (Resmi Gazete, T. 29 Ocak 2009, S. 27125).

AYM, E. 2007/68, K. 2010/2, K.T. 14 Ocak 2010, (Resmi Gazete, T. 28 Nisan 2010, S. 27565).

AYM, E. 2007/69, K. 2009/26, K.T. 19 Şubat 2009, (Resmi Gazete, T. 2 Haziran 2009, S. 27246).

AYM, E. 2007/85, K. 2009/42, K.T. 5 Mart 2009, (Resmi Gazete, T. 5 Haziran 2009, S. 27249).

AYM, E. 2007/91, K. 2009/25, K.T. 19 Şubat 2009, (Resmi Gazete, T. 2 Haziran 2009, S. 27246).

AYM, E. 2007/95, K. 2011/61, K.T. 30 Mart 2011, (Resmi Gazete, T. 5 Temmuz 2011, S. 27985).

AYM, E. 2007/96, K. 2009/34, K.T. 26 Şubat 2009, (Resmi Gazete, T. 5 Haziran 2009, S. 27249).

AYM, E. 2007/98, K. 2010/33, K.T. 4 Şubat 2010, (Resmi Gazete, T. 18 Mayıs 2010, S. 27585).

AYM, E. 2008/12, K. 2011/104, K.T. 16 Haziran 2011, (Resmi Gazete, T. 28 Aralık 2011, S. 28156).

AYM, E. 2008/14, K. 2010/51, K.T. 24 Mart 2010, (Resmi Gazete, T. 21 Haziran 2010, S. 27619).

AYM, E. 2008/93, K. 2009/41, K.T. 5 Mart 2009, (Resmi Gazete, T. 10 Haziran 2009, S. 27254).

AYM, E. 2008/99, K. 2010/42, K.T. 25 Şubat 2010, (Resmi Gazete, T. 18 Mayıs 2010, S. 27585).

AYM, E. 2009/6, K. 2010/19, K.T. 28 Ocak 2010, (Resmi Gazete, T. 18 Mayıs 2010, S. 27585).

AYM, E. 2009/16, K. 2009/46, K.T. 12 Mart 2009, (Resmi Gazete, T. 30 Mayıs 2009, S. 27243).

AYM, E. 2009/17, K. 2009/47, K.T. 12 Mart 2009, (Resmi Gazete, T. 25 Haziran 2009, S. 27269).

AYM, E. 2009/18, K. 2009/65, K.T. 13 Mayıs 2009, (Resmi Gazete, T. 7 Temmuz 2009, S. 27634).

AYM, E. 2009/38, K. 2009/70, K.T. 3 Haziran 2009, (Resmi Gazete, T. 6 Ekim 2009, S. 27368).

AYM, E. 2009/87, K. 2011/30, K.T. 3 Şubat 2011, (Resmi Gazete, T. 6 Temmuz 2011, S. 27986).

AYM, E. 2010/3, K. 2011/53, K.T. 17 Mart 2011, (Resmi Gazete, T. 12 Temmuz 2011, S. 27992).

AYM, E. 2010/6, K. 2011/54, K.T. 17 Mart 2011, (Resmi Gazete, T. 6 Temmuz 2011, S. 27986).

AYM, E. 2010/19, K. 2011/6, K.T. 6 Ocak 2011, (Resmi Gazete, T. 26 Şubat 2011, S. 27858).

AYM, E. 2010/52, K. 2011/113, K.T. 30 Haziran 2011, (Resmi Gazete, T. 15 Ekim 1011, S. 28085).

AYM, E. 2010/68, K. 2011/114, K.T. 30 Haziran 2011, (Resmi Gazete, T. 23 Temmuz 2011, S. 28003).

AYM, E. 2010/69, K. 2011/116, K.T. 7 Temmuz 2011, (Resmi Gazete, T. 21 Ekim 2011, S. 28091).

AYM, E. 2010/116, K. 2011/118, K.T. 7 Temmuz 2011, (Resmi Gazete, T. 21 Ekim 2011, S. 28091).

 

ABD Yüksek Mahkemesi

Lawrence et. al. v. Texas, 539 U. S. 558 (2003). http://www.supremecourt.gov/opinions/ boundvolumes/539bv.pdf.

 

Fransız Anayasa Konseyi

Decision n° 2010-605 (http://www.conseil-constitutionnel.fr/conseil-constitutionnel/ root/bank_mm/anglais/en2010_605dc.pdf)

* Avrupa Birliği İlerleme Raporlarının tümüne 15-25 Temmuz 2012 tarihleri arasında ulaşılmıştır.

* Uluslararası sözleşmelerin kaynakları metin içinde gösterilmiştir.

— ATIFLAR / CITATIONS — 

İncele / Look

  1. Tolga Yıldırım, (2020) “Affın Hukuki Mahiyeti ve 2018/2929 Sayılı Kanun Teklifinin Kısa Bir Değerlendirmesi”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, S. 146, ss. 9-53.
  2. Hilal Düzenli, (2020), “Yasa Koyucunun Suç ve Ceza Siyasetini Belirleme Yetkisinin Anayasal Denetimi”, Çankaya Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C. 5, S.1, Nisan, ss. 1191-1229.
  3. Mehmet Güneş, Adalet ve Devlete İtaat, Astana Yayınları, Ankara, 2019.
  1. Selahattin Kolcu, (2019), Adil Yargılanma Hakkı Boyutuyla Ceza Muhakemesi Hukukunda Hakimin Davaya Bakamaması ve Reddi, İstanbul Kültür Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul, (doktora tezi)
  2. Mevlüt Alper Kaya, (2023), Egemenliğin Ortaya Çıkışı ve Sınırlandırılması Sürecinde Siyasal İktidar Tipleri ve Cezalandırma Yetkisi, KTO Karatay Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü Kamu Hukuku Anabilim Dalı, (yüksek Lisans Tezi)
  3. Zeynep Esra Tarakçıoğlu, (2020), AİHM Kararları Işığında Suçta ve Cezada Kanunilik İlkesi, Galatasaray Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Hukuku Anabilim Dalı, İstanbul, (yüksek lisans tezi)
  4. Mehmet Cem Şahin, (2019), Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları Çerçevesinde Cezalandırma Yetkisinin Sınırlandırılması, Polis Akademisi Güvenlik Bilimleri Enstitüsü Ceza Adaleti Anabilim Dalı, Ankara. (yüksek lisans tezi)
  5. Adem Kurtulgan, (2018), Türkiye’de Hükümlülerin Sosyo-Ekonomik Özellikleri ve Mekansal Dağılışı, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Coğrafya Anabilim Dalı, Isparta. (yüksek lisans tezi)
  6. Elif Gül Yılmazlar, (2015), Hakaret Suçu Bağlamında Eleştiri Hakkı, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Hukuku Anabilim Dalı İnsan Hakları Hukuku Programı, İzmir. (yüksek lisans tezi)