Badem Ugur, Olay Yeri İnceleme ve Delil Toplama Yöntemleri, Erzurum, 1988.
Biçak Vahit, “DVI ve Hukuk”, I. Ulusal Adli Bilimler Kongresi, Van, 03-05 Mayıs 2004.
Biçak Vahit, Mukayeseli, Gerekçeli Yeni Türk Ceza Kanunu, Vadi, Ankara, 2004.
Dennis I.H., The Law of Evidence, Sweet& Maxwell, London, 1999.
Dinler Veysel, “Adaletin Hassas Terazisi; Delil Güvenligi”, Koroner Olay Yeri İnceleme Dergisi, S. 1, Nisan 2004. (ss.6-7)
Dinler Veysel, “Yusuf Cemi! Bey’den Günümüze Türkiye’de Olay Yeri İnceleme Hizmetleri”, Koroner Olay Yeri İnceleme Dergisi, S.l, Nisan 2004. (ss.3)
Dinler Veysel, “Olay Yerinin Doğru İncelenmesi ve Delil Güvenliği”, Adli Bilimler Paneli, Isparta, 13-14 Nisan 2004.
Dinler Veysel, “Olay Yeri İncelemede Biyolojik Delillerin Önemi ve Uygulamada Yasanan Sorunlar”, 6. Ulusal Adli Bilimler Kongresi, İstanbul, 28-30 Haziran 2004.
Eryilmaz Mesut B., “Olay Yeri Inceleme ve Bilgi Alma Yetkisi”, Polisin Görev ve Yetkileri, (ed., A.Z. Özgür, S. Sözen), Anadolu Üniversitesi Yayınları,
Eskisehir, 2003.
Fmdikli Remzi, “Polisin Yetkileri: Temel Kavramlar”, Polisin Görev ve Yetkileri, (ed., A.Z. Özgür, S. Sözen), Anadolu Üniversitesi Yayınları,
Eskisehir, 2003.
Kaygisiz Mustafa, Adli Bilimler Olay Yeri İncelemesi Kriminalistik Suç Analizi, Polis Akademisi Yayınları, Ankara, 2004.
Kaygisiz Mustafa/ARSLAN T.A./BAYKAL A./BAYER M., Olay Yeri İnceleme Hizmetiçi Eğitim Kaynak Kitabi, EGM Basimevi, Ankara, 2002.
Öztürk BahrilERDEM M.R./ÖZBEK V.Ö., Uygulamali Ceza Muhakemesi Hukuku, Seçkin, Ankara, 2000, 5. bas!.
Söylemez Ahmet, Kriminalistik ve Suç Yeri İncelemesi, Hasmet Matbaasi, Istanbul, 1982.
Tuğ Ayşim, Y Alakoç, C.M. Çetin ve H. Hancı, “Afet Kurbanlarinda Kimlik tespiti Disaster Victim Identification (DVI)”, Adli Bilimler Dergisi, C.1, S.2, Aralik, 2002. (ss.1-15)
Yavuz M. Sunay, “Adli Tibbin Tarihi”, Koroner Olay Yeri İnceleme Dergisi, S. 1, Nisan 2004. (ss.13)
Zonderman Jon, Suç izlerinin Ötesinde, (çev: Bilge Tanrıseven), Phoenix Yayinevi, Ankara, 2001.

1. Barış Lafçı, Emine Gül Taş, ve Nergis Cantürk, (2022), “İnsansız Hava Araçları Sisteminin (İHAS) Adli Bilimler Açısından Önemi”, Güvenlik Bilimleri Dergisi, Kasım, Cilt:11, Sayı:2, ss. 305-332.
2. Zeliha Alpsoy, (2019), Önleme Araması, Adalet, Ankara.
3. Şevket Pekdemir, (2017), “İslam Ceza Hukukuna Göre Olay Yeri İnceleme”, İslam Hukuku Araştırmaları Dergisi, S. 30, ss. 139-155.

1. Hakan Beyaz, (2011), Kriminal polis laboratuvarlarında çalışan adli bilim (kriminalistik) uzmanları ve olay yeri inceleme görevlilerinin etik ilkeleri ve etik eğitimi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Yönetimi ve Politikası Anabilim Dalı Eğitim Yönetimi ve Teftişi Bilim Dalı, Ankara. (doktora tezi)
2. Barış Lafcı, (2020), İnsansız Hava Araçları Sisteminin (İHAS) Adli Bilimler Açısından Önemi, Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Disiplinlerarası Adli Bilimler Anabilim Dalı, Ankara. (yüksek lisans tezi)
3. Zeliha Alpsoy, (2019), Önleme Araması, KTO Karatay Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Hukuku Anabilim Dalı, Konya. (yüksek lisans tezi)
4. Fatma Gül Efeoğlu, (2019), İstanbul’da Çeşitli İlçelerden Alınan Toprak ve Toprağa Gömülü Fiziksel Delillerin Adli Mikrobiyolojik Yönden Araştırılması, İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa Adli Tıp Enstitüsü Fen Bilimleri Anabilim Dalı, İstanbul (yüksek lisans tezi)
5. Ali Galip Kocaman, (2017), Adli Kollukta Profesyonelleşme, Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Kırıkkale. (yüksek lisans tezi)
6. Mehmet Çiğdem, (2015), Olay yerinde elde edilen delillerin hukuki değeri, Zirve Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Hukuku Anabilim Dalı, Gaziantep. (yüksek lisans tezi)