Özgürlük – Güvenlik İkileminde Teknolojik İzleme ve Kayıt Araçlarının Özel Hayatın Gizliliğine Etkisi

Veysel Dinler

dinlerv@gmail.com

suc_onleme_sempozyumu

Künye Eklenecek.

— ÖZET — 

Teknolojik araçlar hayatımızın her alanında kolaylıklar sağladığı gibi, özellikle güvenlik sağlayıcılar için suç önleme ve suçları aydınlatma bakımından önemli kolaylıklar sağlamaktadır. Bugün birçok izleme ve kayıt aracı, suç işleme düşüncesinde olanları caydırdığı gibi, meydana gelen bir suçla ilgili deliller elde edilmesinde de yaygın ve etkili şekilde kullanılmaktadır. Bunların başında MOBESE kameraları, bankamatik ve kredi kartı hareketleri, telefon sinyalleri, bilgisayar IP numaraları yer almaktadır. Bu tür araçlar kişilerin yerlerini, hareketlerini ve özellikle ilişkilerini belirlemede güvenlik güçlerine önemli imkanlar sağlarken; diğer yandan özel hayatın gizliliğine etki etmektedir. “Özel hayatın gizliliği ilkesini ihlal” iddiası abartılı görülmekle birlikte; özel hayatın pro-teknoloji dönemden daha fazla etkilendiği de bir başka gerçektir.

Bu tebliğde, özgürlük-güvenlik ikileminde teknolojik izleme ve kayıt araçlarının özel hayatın gizliliğine etkisi, insan hakları ve özgürlükler perspektifinden ve kuramsal olarak ele alınacaktır.

— ANAHTAR KELİMELER — 

teknolojik izleme, özel hayatın gizliliği, MOBESE, özgürlük-güvenlik ikilemi.

İngilizce Başlık Eklenecek

İngilizce Künye Eklenecek.

— ABSTRACT —

Eklenecek. 

— KEY WORDS — 

Eklenecek.

— KAYNAKÇA / BIBLIOGRAPHY — 

İncele / Look

Aras, Ü.Y., (2010), İnsan Hakları Temelinde Özel Hayat Hakkının Ulusal ve Uluslararası Alanda Uygulamaları, Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul (yayımlanmamış yüksek lisans tezi).

Cangızbay, K., (2002), “İnsan Hakkı Değil, İnsan Olma (Öznelleşme) Hakkı”, Çok Hukukluluk Laiklik ve Laikrasi, Liberte, Ankara.

Erdoğan, M., (2007), İnsan Hakları Teorisi ve Hukuku, Orion Kitabevi, Ankara.

Gölcüklü, F. Ve Gözübüyük, A.Ş., (2002), Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Uygulaması, Turhan Kitabevi, Ankara, 3. baskı.

Kaboğlu, İ.Ö., (1993), Özgürlükler Hukuku (İnsan Haklarının Hukuksal Yapısı), AFA Yayıncılık, İstanbul, 4. baskı.

Mazlum-Der, (2010), İnsan Hakları Raporu. (http://www.mazlumderistanbul.org/pdfs/2010-turkiye-insan-haklari-raporu.pdf, e.t. 15 Ağustos 2011).

Rousseau, J.J., (2010), Toplum Sözleşmesi, (çev. Vedat Günyol), İş Bankası Kültür Yayınları,  İstanbul, 6. baskı.

Tataroğlu, M., (2009), “E-Devlet’te Kullanılan Gözetim ve Kayıt Teknolojilerinin Mahremiyet Üzerinde Etkileri”, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C. 2009-1, S. 18, ss. 95-121.

Yıldız, M. ve Erkul, R.E., (2006), “Elektronik Göz ve Türkiye’de Kameralı Hayat”, 11. Türkiye İnternet Konferansı, 21–23 Aralık 2006, TOBB Ekonomi ve Teknoloji Üniversitesi, Ankara. (bildiri metnine şu adresten ulaşılabilir: http://inet-tr.org.tr/inetconf11/bildiri/97.pdf)

http://www.anayasa.gov.tr/index.php?l=manage_karar&ref=show&action=karar&id=162&content=(e.t. 15 Ağustos 2011)

— ATIFLAR / CITATIONS — 

İncele / Look

  1. Esra Öztürk, (2020), “Covid-19 Salgınında Gözetim Pratikleri: HES ve İTP Örnekleri”, II. Uluslararası 29 Ekim Bilimsel Araştırmalar Sempozyumu, 29-31 Ekim 2020, Ankara,
  2. Filiz Erdoğan Tuğran ve Aytaç Hakan Tuğran, (2016), “Lyon’un Gözetim Alanları Tasnifine Göre “Özgür Kız” Reklam Serisinin İncelenmesi“, Middle Black Sea Journal of Communication Studies,  Y.1, S. 2, ss.  48-56.
  3. Ulvi Kün, Levent Bayram ve M.Z. Özhan, (2014), “Kent Güvenlik Yönetim Sistemleri”, Güvenlik Sektöründe Temel Stratejiler, Harmancı, F. M; Gözübenli, M. ve Zengin, C. (Ed.), Nobel Yayınevi, Ankara, ss.243-276.

  1. Tamer Ağca, (2016), The Economic Foundations of Turkish Foreign Policy During Ak Party Era,  Yeditepe University Graduate Institute Of Social Sciences Political Science and International Relations, Istanbul. (doctoral dissertation)